ျပာေျခြခြက္ ၃။ ဆင္ေျခနည္းလမ္းတက်မေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေသာကိန္းမ်ား

စံတခုျဖင့္ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းဟာ ထူးဆန္းတဲ့အသုံးတခုျဖစ္တယ္။ ဒါကုိဘယ္က ခန္းရသလဲဆုိတာ က်ေနာ္လုိက္ရွာၾကည့္တယ္။ သူ႔ရဲ႕အက္ေဆးေပါင္းခ်ဳပ္တခုထဲမွာ ဂရိဖီေလာ္ေဆာ္ဖာ ၃ ေယာက္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး တခုပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ခန္းကသူ႔စကားလုံးနဲ႔ပါတ္သက္လုိ႔အက်ဥ္းရွင္းျပတာေလးတခုေတာ့ရွိတယ္။
ခန္း။ ။ ဒီမွာၾကည့္။ စံတခုျဖင့္ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းဆုိတာအလြယ္ေလး။
ဂရိ။ ။ ခင္ဗ်ားသခ်ာၤမွာေျပာခ်င္တာလား။
ခန္း။ ။ က်ေနာ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က ကဲကုလနဲ႔စေတြ႕တယ္။ ဘယ္သူလည္းေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ တေယာက္ကက်ေနာ့္ကုိ အတြဲ၂တြဲပါတဲ့ ကဲကုလစာအုပ္ တအုပ္ေပးတယ္။ စာအုပ္အစပုိင္းမွာ √2 ကုိ အီရာရွင္နယ္ကိန္း ျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသျပခ်က္ေလးပါလာတယ္။ က်ေနာ္သေဘာက်သြားတယ္။ စိတ္လည္းေတာ္ေတာ္ လွဳပ္ရွားသြားတယ္။ အဲဒီကေနက်ေနာ္ ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းကုိစေတြ႔ခဲ့တာပဲ။ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲေတာ့ √2 ဟာ ႏွဳတ္ခမ္းနီရဲရဲ၊ အပ်ံစား၀တ္စားထားျပီး ရင္ခုန္စရာေကာင္းေနတယ္။ တခုေတာ့အံ့အားသင့္စရာေပါ့။ ဒီအယူအဆကုိ က်ေနာ္ဟာ ရူပေဗဒ၊ ဖီေလာ္ေဆာ္ဖီ ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာေဗဒ တခုခုကရခဲ့တာမဟုတ္ပဲ သခ်ာၤကရခဲ့တဲ့အတြက္ပဲ။ √2 ဟာ ကိန္းျပည့္ႏွစ္ခုနဲ႔အခ်ဳိးခ်ေဖာ္ျပလုိ႔မရႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့သက္ေသျပခ်က္က ရခဲ့တာပဲ။ ဒါဟာ သခ်ာၤမွာျပတဲ့ ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းပဲ။ အကြာအေ၀းတုိင္းကုိ ကိန္းျပည့္ (သုိ႔) အပုိင္းကိန္းတခုနဲ႔ေဖာ္ျပလုိ႔မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ။
ဒီအခ်က္မွာ ပုိက္သာဂုိရသီအုိရမ္သမားေတြမွားသြားခဲ့တာေပါ့ေလ။ ဟဲလမက္ေျပာခဲ့သလုိေပါ့။ ဟုိရာတီရုိ ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႕ကမာၻေျမမွာမင္းအေတြးအေခၚစိတ္ကူးအိပ္မက္ထက္ ပုိတဲ့အရာေတြရွိေနတယ္ဆုိသလုိေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ဒီသခ်ာၤသေဘာတရားကေန ဘယ္လုိလုပ္ ခန္းဟာ သူ႔အေတြးအေခၚဒႆနိကအတြက္ ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းကုိ ညာဏ္ပြင့္ခဲ့ရတာလဲ။ သခ်ာၤပညာဟာပုိဖြံ႕ျဖဳိးလာတယ္။ အယူအဆသစ္ေတြေပၚတယ္။ သက္ေသျပခ်က္အသစ္ေတြ၊ ရွင္းလင္းခ်က္အသစ္ေတြေပၚလာတယ္။ ဒီေန႔မွာ အီရာရွင္နယ္ကိန္းမွမဟုတ္ဘူး၊ စံကိန္း (Ideal Number) တုိ႔၊ ရွဳပ္ေထြးကိန္း (Complex Number) တုိ႔၊ စိတ္ကူးေယာင္ကိန္း (Imaginary Number) တုိ႔လည္းရွိေနျပီမလား။ ဒါေတြရွိလာလုိ႔မို႔ က်ေနာ္တုိ႔ဟာအတိတ္ကေပၚခဲ့တဲ့ သခ်ာၤသေဘာတရားေတြကုိနားလည္လုိ႔မရ ေတာ့ဘူးဆုိတာမွမရွိပဲ။ အီရာရွင္နယ္ကိန္းေတြေပၚလာလုိ႔ ရာရွင္နယ္ကိန္းေတြကုိသေဘာမေပါက္ႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိတာာမွ မရွိပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ကုိယ့္ရဲ႕သခ်ာၤနဲ႔ပတ္သက္တဲ့နားလည္ႏုိင္စြမ္းအားေတြကိုပုိလုိ႔ေတာင္ခ်ဲ႕ထြင္လာႏုိင္ခဲ့တယ္။
ဂါစီယာမားကြတ္စ္ က ကပ္ဖကာရဲ႕ အသြင္းေျပာင္းလဲျခင္း (Metamorphosis) ကိုဖတ္ျပီးေျပာသလုိေပါ့။ မင္းဒီလုိေရးခြင့္ရွိရဲ႕လားလုိ႔ေတာ့ငါမသိဘူး တဲ့။ သူေျပာတဲ့ အခြင့္ရွိရဲ႕လား ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ သတိထားေစခ်င္တယ္။ မားကြတ္စ္က ၀ထၳဳထဲကဇတ္ေကာင္ ဂရီကုိဆမ္ဆာ ဟာပုိးဟပ္ၾကီးတေကာင္အျဖစ္ေျပာင္းေနတာကုိသိတယ္။ ဂရီကုိ ကုိယ္တုိင္ကလည္းသိေနတယ္။ ဒီဇတ္လမ္းဟာ ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္းနဲ႔ အထုိင္ကူးေျပာင္းျခင္း ေတြနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ ရွဳပ္ေထြးမွဳတခ်ဳိ႕ကုိေဖာ္ျပေနတယ္။ ဒါဟာ ဘာကုိနားလည္ရမလဲဆုိတဲ့ေမးခြန္းတခုလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘာကုိခြင့္ျပဳရမလဲဆုိတဲ့ေမးခြန္းတခုလား။
ခန္း ရဲ႕အင္တာဗ်ဳးကုိျပန္ၾကည့္ရေအာင္
ခန္းက ဒါကုိဥပမာတခုအေနနဲ႔ေျပာခဲ့တာလုိ႔ဆုိတယ္။ ဘယ့္အတြက္ဥပမာလဲ။ √2 ကုိ ကိန္းျပည့္ေတြနဲ႔ႏွဳိင္းယွဥ္ေဖာ္ျပလုိ႔ မရဘူးဆုိတဲ့ သခ်ာၤဆုိင္ရာေတြ႔ရွိခ်က္ဟာ ခန္း ေျပာခ်င္တဲ့ ဒႆနက အဓိပၸါယ္ေတြကုိယွဥ္တြဲေဖာ္ျပလုိ႔မရတာနဲ႔ဘယ္လုိ ပတ္သက္လုိ႔လဲ။ က်ေနာ္လည္း ဒီ √2 သမုိင္းေၾကာင္းကုိျပန္ရွာရင္မ်ားေတြ႔မလားလုိ႔ေတြးမိတယ္။
ပထမ ေဒးဗစ္ဘာလင္စကီရဲ႕ “Infinite Ascent” ကုိအရင္ေတြ႔တယ္။ အဲဒီမွာ ပုိက္သာဂုိရနဲ႔သူ႔အဖြဲ႔သားေတြအတြက္က ကိန္းေတြဟာပထမဆုံးနဲ႔အေျခခံအက်ဆုံး ဥပေဒသ၊ အမွန္တရားျဖစ္တယ္။ သခ်ာၤ ပညာရဲ႕မူလဟာ ကိန္းေတြျဖစ္ျပီး ဒီကိန္းေတြဟာ သူ႔တုိ႔ဘာသာေပါင္းစပ္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းအားရွိတယ္လုိ႔ မသိစိတ္ထဲစြဲစြဲျမဲျမဲယုံၾကည္ထားၾကတယ္။(မွတ္ခ်က္။ √2 ဟာသူ႔ဘာသာဖန္တီးျဖစ္ေပၚလာတယ္ဆုိတဲ့သေဘာ)
ေနာက္တခုက ခ်ားလ္စီးဖ္ ရဲ႕ “Zeros : The Biography of a Dangerous Idea” ကေနေတြ႔တာ။ ဟစ္ပါးစု (Hippasus of Metapontum) ရဲ႕ေဘးမွာလူတစု၀ုိင္းထားၾကတယ္။ ဟစ္ပါးစု ရဲ႕ေတြ႔ရွိခ်က္ ဟာ လွဳိ႕၀ွက္အဖြဲ႔အစည္းတခုရဲ႕ အယူအဆတခုကုိမွားယြင္းေၾကာင္းသက္ေသျပသလုိျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဂရိေတြရဲ႕အေတြးအေခၚ လမ္းေၾကာင္းတခုလုံးတိမ္းေစာင္းေအာင္လုပ္လုိက္တာနဲ႔အတူတူပဲ။ ပုိက္သာဂုိရ ကုိယ္တုိင္ကသူ႔ကုိ ေရႏွစ္သတ္ဖုိ႔ အပစ္ေပးခဲ့တယ္။ (မွတ္ခ်က္။ √2 ကုိ ဟစ္ပါးစု က အီရာရွင္နယ္ကိန္းျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသျပလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ ကိန္းမွန္ရင္ သဘာ၀ကိန္း၊ ကိန္းျပည့္ပဲျဖစ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ပုိက္သာဂုိရနဲ႕ဂရိေတြရဲ႕ေတြ႕ရွိခ်က္နဲ႔ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ပ်က္ျပယ္ေစတယ္)
က်ေနာ္ဒီႏွစ္ခုကုိထုတ္ျပေပမယ့္ မူကြဲေတြအမ်ားၾကီးရွိေနေသးတယ္။
ဖ်တ္ကနဲၾကည့္လုိက္ေတာ့ ခန္း ယူခ်င္တဲ့သေဘာကိုေတြ႔ရမယ္။ ပထမ ပုိက္သာဂုိရဂုိဏ္း၀င္ေတြအတြက္ သခ်ာၤမွာကိန္းေတြဟာ ကိန္းျပည့္ေတြပဲဆုိတဲ့ အထုိင္တခုမွာေနၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အလွ်ားတယူနစ္စီရွိတဲ့ ေထာင့္မွန္ၾတိဂံရဲ႕ေထာင့္ျဖတ္မ်ဥ္းဟာ √2 ျဖစ္မွန္းေတြ႔လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့ မူလပုိက္သာဂုိရအထုိင္ဟာ အီရာရွင္နယ္ကိန္း ဆုိတဲ့ေတာ္လွန္ေရးတခု၀င္လာျပီးပ်က္သြားတယ္။ အီရာရွင္နယ္ကိန္းအထုိင္ ဆီကုိေရႊ႕ေျပာင္းလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခန္း ဟာဒီ ဒဏာရီနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ဘာမွေျပာမသြားဘူး။ သူမၾကားဘူးလုိ႔ ဆုိတာလည္းမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဟုိးေရွးေခတ္ကမွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြဆုိတာကလည္းရွိတာမဟုတ္။ တခ်ဳိ႕အေရးၾကီးတာေတြ ေရးမွတ္ထားတယ္ဆုိျပန္ေတာ့လည္းေပရြက္ေပၚမွာ၊ ေရရွည္ခံတာမဟုတ္ေတာ့ ထပ္ထပ္ျပီးကူးေရးလာခဲ့ၾကတာေတြ။ ဒီ ဟစ္ပါးစု ဆုိတဲ့ ငနဲကေကာဘယ္သူလဲ။ ဒီ ႏွဳိင္းယွဥ္မေဖာ္ျပႏုိင္ျခင္း ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ ခန္း ဘယ္ဇတ္လမ္းကေနယူ လုိက္တာလဲဆုိတာက်ေနာ္တိတိက်က်သိခ်င္တယ္။
Kurt Von Fritz ရဲ႕ “The Discovery of Incommensurability by Hippasus of Metapontum” (1945) စာတမ္းတခုရွိတယ္။ အဲဒီထဲမွာေတာ့ Incommensurability ဆုိတာဂရိသခ်ာၤေခတ္ရဲ႕ အံ့ၾသဘြယ္ ေတြ႔ရွိမွဳတခု အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ ပုိက္သာဂုိရ အသင္း၀င္ဂရိသခ်ာၤသမားတဦးျဖစ္တဲ့ ဟစ္ပါးစု က ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္ လုိ႔ေရးထားတယ္။ ေအာက္ေျခမွတ္စုမွာက်ေတာ့ ဒါအျပည့္အ၀ မေသခ်ာဘူးလုိ႔လည္းဆုိတယ္။ ဘာသေဘာလဲ။ ဒီဇတ္လမ္းဟာတကယ္မျဖစ္ခဲ့ဘူးလား။ ပါးစပ္ဒဏာရီသက္သက္လား။ ဗြန္ဖရစ္ကေျပာေတာ့ ဒီအခ်က္ကုိမွတ္တမ္းတင္ခဲ့တာ ဒီအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ျပီးလုိ႔ႏွစ္ေပါင္း၈၀၀ ေလာက္ၾကာမွေပၚလာတဲ့ Chalcia ဆုိတဲ့ နီယုိပေလတုိနစ္သမား စာေရးသူတဦးလုိ႔ဆုိတယ္။
က်ေနာ္လည္းဆက္လုိက္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ဟားဗတ္က စာၾကည့္တုိက္တခုကုိေရာက္သြားတယ္။ က်ေနာ္လက္ခံထားတာတခုရွိတယ္။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ စာၾကည့္တုိက္ထဲကုိသြား၊ လူေတြဖန္တီးေရးသားထားတာေတြၾကားထဲခနသြားေန၊ လူေတြၾကားထဲေတာ့မေနေလနဲ႔။
က်ေနာ္ ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ ငါးထပ္ကုိတက္ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့စာအုပ္တန္းေတြၾကားထဲေရာက္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းနံပါတ္နဲ႔တုိက္ျပီး Iamblichus’s “Life of Pythagoras, or, Pythagoric Life (De vita pythagorica)” စာအုပ္ကုိ လုိက္ရွာတယ္။ အသက္ ရ၀ ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ့္အဘုိးၾကီးတေယာက္ က်ေနာ့္ေဘးက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္း သတိေတာ့ထား Iamblichus ဇတ္လမ္း ကသိပ္ယုံလုိ႔ရတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္လူး လုိ႔ဆုိတယ္။ က်ေနာ္လည္းသူ႔ကုိတားလုိက္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ (ဇတ္လမ္းအရဆုိရင္မေတြ႔လုိက္တာကလည္း ပုိေကာင္းႏုိင္တာပါပဲ)။ ဒါေပမယ့္သူမွန္တာကုိေတြ႔ရတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ Iamblichus နဲ႕ ဟစ္ပါးစု ရဲ႕အဆက္အစပ္ေတြေတြ႔ရေပမယ့္ Incommensurability ကုိသက္ေသျပတာေတာ့ ဘယ္မွာမွမေတြ႕ရဘူး။ က်ေနာ္လည္းေနာက္တအုပ္ေနာက္လုိက္ရျပန္တယ္။ Pappus of Alexandria သူက Iamblichus ျပီးလုိ႔ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ ၾကာမွေပၚလာတာ။ ယူကလစ္နဲ႔ပါတ္သက္လုိ႔ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြအတြဲလုိက္ေရးခဲ့တဲ့သူ။ အဲဒီမွာလည္း ဟစ္ပါးစု ကုိမေတြ႕ရျပန္ဘူး၊ သူ႔အစားဘယ္သူမွန္းတိတိက်က် သတ္မွတ္မထားတဲ့ သူတေယာက္က ဒီသက္ေသျပခ်က္ေတြကုိေပးလုိ႔ အပစ္ေပးလုိက္တယ္လုိ႔ပဲပါတယ္။
ေ၀ါတာဘားကတ္ဟာ ပညာရွင္ေဆြးေႏြးပြဲတခုနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ပုိက္သာဂုိရနဲ႔ အေစာပုိင္းသခ်ာၤအေၾကာင္း စာအုပ္တအုပ္ ေရးဖူးတယ္။ သူမ်ားက်ေနာ့္ကုိ အတိအက်ေျပာႏုိင္မလား၊ ဂရိသခ်ာၤ၀ကၤဘာထဲက ဆြဲထုတ္ႏုိင္မလားပဲ။ ခုသူကဇူးရစ္တကၠသုိလ္မွာအတုိင္ပင္ခံပါေမာကၡလုပ္ေနတယ္။
အာရုိးေမာရစ္။ ။ ခုဆုိ ဒီအေၾကာင္းေတြဆရာနဲ႔ေျပာမယ့္သူဆုိလုိ႔ လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတယ္။
ေ၀ါတာဘားကတ္။ ။ (ရယ္လွ်က္) ဟုတ္မွာေပါ့။ ဆုိပါဦး ေမာင္ရင္က ဟစ္ပါးစု နဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ဘာစိတ္ကူး အဆန္းရလာလုိ႔လဲ။
ေမာရစ္။ ။ အင္း၊ စိတ္ကူးအဆန္းလုိ႔လည္းေျပာရပါ့မလားမသိဘူး။ က်ေနာ္ √2သက္ေသျပခ်က္ဇတ္လမ္း ကုိေျခေျချမစ္ျမစ္ သိခ်င္တယ္။ ဟစ္ပါးစု ကုိ ပုိက္သာဂုိရ ဂုိဏ္းသားေတြေရႏွစ္သတ္လုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ဇတ္လမ္းေကာေပါ့။
ဘားကတ္။ ။ ေရႏွစ္သတ္တယ္ဆုိတဲ့ဇတ္လမ္းက နီယုိပေလတုိးနစ္ေတြစလုိက္တာကြ။ သူတို႔စံနစ္နဲ႔ေဘာင္၀င္တာကုိး။ ငါေတာ့နဲနဲသံသယရွိတယ္။
ေမာရစ္။ ။ နဲနဲသံသယရွိတယ္။
ဘားကတ္။ ။ ပထမေတာ့ လူေတြကုိအီရာရွင္နယ္ကိန္းေတြအေၾကာင္းရွင္းျပရခက္တာပဲ။ မင္းမွာ ဒႆမကိန္းစံနစ္ရွိတယ္ဆုိေတာ့ေကာဘယ္သူကဂရုစုိက္မွာလဲ။ ၀.၃၃၃၃….ဟာမတိက်ဘူးဆုိေတာ့ေကာဘယ္သူက ဂရုစုိက္လုိ႔လဲ။ ကိန္းဂဏန္းစဥ္တခုမွာေနာက္လာမဲ့ကိန္းတခုက မတိက်ဘူးဆုိေတာ့ေကာ ဘယ္သေကာင့္သားက ဂရုစုိက္မလဲ။ ဒါေပမဲ့လူေတြကုိရွင္းျပရတာေတာ့ခက္တယ္။ အထူးသျဖင့္ သခ်ာၤတုိ႔ဘာတုိ႔၀ါသနာမပါတဲ့သူဆုိ ျပီးပါေလေရာ။
ေမာရစ္။ ။ ဒါေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္။
ဘားကတ္။ ။ ငါအဲသည္ျပႆနာ √2 နဲ႕ ပုံမွန္ကိန္းေတြအခ်ဳိးနဲ႔ကုိ ပထမဆုံးသတိထားမိတာကုိ မွတ္မိတယ္။
ေမာရစ္။ ။ ဆရာဘယ္အရြယ္ေလာက္ကလည္း။
ဘားကတ္။ ။ ၁၃ ႏွစ္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့။
ေမာရစ္။ ။​ အဲေတာ့ ဆရာဘာလုပ္လည္း။
ဘားကတ္။ ။ ဒါကတမ်ဳိးပဲမတူဘူးလုိ႔ငါသတိျပဳမိတယ္။ ၾကည့္ရတာ ဂရိသခ်ာၤနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ေတြ႕ရွိခ်က္တခုေပါ့။ ပုိက္သာဂုိရသီအုိရီ နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဘဘီလုံနီးယန္းသခ်ာၤမွာကဒါမ်ဳိးဘာ သက္ေသျပခ်က္မွမေတြ႔ဘူးပဲကုိး။ ဒီဇတ္ေၾကာင္းကုိလုိက္ေတာ့ Iamblichus နဲ႔ Proclus ႏွစ္ေယာက္စလုံးကိုေတြ႔ရမွာပဲ (မွတ္ခ်က္။ ေရွးကထင္ရွားေသာနီယုိပလာတုိးနစ္ ဂရိေတြးေခၚရွင္ ၂ဦးျဖစ္သည္) Iamblichus အေၾကာင္းေျပာရင္ အရစၥတုိတယ္ထိကုိေျခရာခံဖုိ႔လုိေကာင္းလုိလာမယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္လုိ႔သမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔သာ ဆက္စပ္ျပီး ရွာမယ္ဆုိရင္ ဟစ္ပါးစု ကုိဘယ္လုိထဲ့စဥ္းစားမလဲ။
ေမာရစ္။ ။ တကယ္လုိ႔ ပုိက္သာဂုိရ ဂုိဏ္းသားေတြကေကာ ဟစ္ပါးစု ကုိသတ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ။ သူ႔သက္ေသျပခ်က္ကုိလက္မခံႏုိင္လုိ႔လား။ သူ႔သက္ေသျပခ်က္က သူတုိ႔ယုံၾကည္လက္ခံမွဳ ကိုပ်က္စီးေစလုိ႔လား။ ဒါမွမဟုတ္သူကအဖြဲ႔ရဲ႕လွဳိ႕၀ွက္ခ်က္တခုခုကုိဖြင့္ခ်လုိက္လုိ႔လား။ ဒီသုံးခုထဲကတခုခုကုိ ေရြးရမွာပဲ။
ဘားကတ္။ ။ စတုထၳတခုလည္းရွိေနလိမ့္မယ္။ သူေရနစ္တယ္ဆုိတာက သူ႔ဘာသာနစ္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ႏွစ္အသတ္ခံရတာဟုတ္ခ်င္မွလည္းဟုတ္မွာ။
ေမာရစ္။ ။ အက္စီးဒင့္လား။ ဒါဆုိ ဒီဇတ္လမ္းကဘယ္လုိအဓိပၸါယ္ရွိေတာ့မလဲ။
ဘားကတ္။ ။ ငါတုိ႔ ပုိက္သာဂုိရေတြအေၾကာင္းသိလွတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဟစ္ပါးစု အေၾကာင္းလည္း ထုိ႔အတူပဲ။ ငါေတာင္စာအုပ္ေရးခဲ့တယ္ဆုိေပမယ့္ဘာမွေထာက္ေထာက္ထားထားေဖာ္ျပႏုိင္တာမရွိလွဘူး။ ေဆာ့ခရတၱိလည္းဒီအတုိင္းပဲ။ သူ႔က်ေတာ့နဲနဲေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ။ သူ႔တပည့္ ပေလတုိတုိ႔ေရးခဲ့သားခဲ့ တာေတြ ရွိေနတာကုိး။ ငါတုိ႔မွာပုိက္သာဂုိရေတြရဲ႕လက္ရင္းတပည့္ေတြေရးခဲ့တာေတြမွမရွိပဲကုိး။ ဒါကစိတ္ပ်က္စရာသမုိင္းေၾကာင္းတခုပဲ။
ေမာရစ္။ ။ စိတ္ပ်က္စရာ ဟုတ္လား
ဘားကတ္။ ။ ဟုတ္တယ္။ ငါတုိ႔မွာသမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔ယွဥ္တဲ့ သတင္းကရွိတယ္ဆုိရုံပဲ။
ေမာရစ္။ ။ ဒါေပမဲ့ ဟစ္ပါးစု အေၾကာင္းကေတာ့ လူေတြေျပာျပီးရင္းေျပာေနၾကတာပဲ။ ဘာလုိ႔လဲ။
ဘားကတ္။ ။ ဒဏာရီေတြကေျပာလုိ႔ေကာင္းတာကုိး။ ဘာကက်ဳိးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္လည္းေတြးရတာ ထက္စာရင္ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေတြအေၾကာင္းငါတုိ႔ေတြစဥ္းစားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ဒါဟာတကယ့္အခ်က္အလက္တခု မဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့သတိထားဖုိ႔လုိတယ္။
ဒါဟာ ဘားကတ္ အယူအဆရဲ႕အေျခခံပါပဲ။ ခုဆုိ ပုိက္သာဂုိရတုိ႔ ဟစ္ပါးစု တုိ႔ကုိေကာင္းေကာင္းသိသူက မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနျပီ။

ဆက္ပါမည္
KZေက