ကုိလူ။ ။ ဖရင့္ဖတ္အေၾကာင္းၾကားေတာ့ၾကားဖူးေနတယ္။ ေမးခ်င္တာေလးေတြလည္းရွိေနတယ္ဗ်။
ဒုိင္ယာလက္တစ္ ကပဲစလုိက္ရေအာင္။ ခင္ဗ်ားရွင္းထားလုိ႔ Thesis ၊ Antithesis နဲ႔ Synthesis ကုိေတာ့သေဘာေပါက္သလုိရွိသြားျပီ။ ဒါေပမဲ့ ခုေခတ္ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္သမားေတြက Dialectic ကုိေခတ္ကုန္သြား ျပီေျပာေနၾကတယ္ဆုိ။
ကုိမူ။ ။ အင္း ဒီလုိဗ်။ က်ေနာ္တုိ႔ခုသိသေလာက္မွာဒုိင္ယာလက္တစ္ဟာ မရပ္ေတာ့ဘူး။ ခင္ဗ်ား သမူဟ ရျပီးတာနဲ႔ မူလ ျပန္ျဖစ္ျပန္ေရာ။ အဆင့္တခုေတာ့ ျမင့္တက္ ဒါမွမဟုတ္ေျပာင္းသြားတာေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ။ ဒီမွာ ေနာက္ပုိင္းေတြးေခၚရွင္ေတြက အျဖစ္အပ်က္အားလုံး သူ႔ဂြင္ထဲကုိသြင္းျပီးရွင္းတယ္။ ဒုိင္ယာလက္တစ္ဟာ အားလုံးကုိခ်ဳပ္ထားတယ္။ သူ႔အျပင္ဖက္ကေနထြက္ေတြးလုိ႔ ရွင္းလုိ႔ေကာ မရႏုိင္ဘူးလား စသည္ျဖင့္ ၾကံဆလာၾကတယ္။
ကုိလူ။ ။ တရုတ္သုိင္းကားထဲကလုိဆုိ စူ႔ထက္စူ လူစြမ္းေကာင္းေတြေပၚလာတာေပါ့။ ဆက္ပါဦး။
ကုိမူ။ ။ အဓိက ကေတာ့ ျပင္သစ္ေတြပဲ၊ Gorges Bataille (ေဂ်ာ့ခ်္ဘာတုိင္းယီ) နဲ႔ Baudrillard (ဘုိးဒရီးယား)ေနာက္ကဆရာကခုေခတ္မွာပုိအေျပာမ်ားလာတယ္။ (နီးစပ္ေအာင္မွန္း အသံထြက္ ထားပါသည္၊ ျပင္သစ္က ILL သုံးလုံးတြဲကုိ ယပက္လက္သံ ယူပါသည္)
ကုိလူ။ ။ Bataille ကုိစေျပာဗ်ာ
ကုိမူ။ ။ သူေျပာတာက ေမာ္ဒန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ အသုံး၀င္မွဳေနာက္ကုိပဲလုိက္တယ္။ လက္ေတြ႔က်တယ္၊ အသုံးတဲ့တယ္ဆုိရင္ျပီးေရာဆုိပဲ။ အဓိကျခင္းရာ ၂ရပ္ရွိမယ္။ ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ေရးနဲ႔သုိမွီးေရး (Production and Conservation of goods) လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ျပန္လည္ထုတ္လုပ္ျခင္း နဲ႔ ထိမ္းသိမ္းထားျခင္း (Reproduction and Conservation of human life) လုိ႔ဆုိတယ္။ စားသုံးမွဳ (Consumption) ဟာလုိသေလာက္ပဲျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူျမင္တာက စားသုံးမွဳမွာႏွစ္ပိုင္းကြဲေနတယ္။ လူဟာသူ႔ဘ၀ကုိဆက္လက္ေမာင္းႏွင္ဖုိ႔လုိအပ္တဲ့စြမ္းအင္ အတြက္စားသုံးတာကတပုိင္း၊ ေဆာ့ဖုိ႔ ေပ်ာ္ပါးဖုိ႔ စစ္ပြဲ စတာေတြအတြက္ အပုိျဖဳန္းတီးဖုိ႔ (Unproductive Expenditure) သုံးစြဲတာကတပုိင္း၊ လုိ႔ဆုိတယ္။ ဒီလုိ process (မူလမွသည္သမူဟထိျဖစ္စဥ္) ထဲမွာ ျပဳန္းတီးသြားတာေတြဟာ ဒုိင္ယာလက္တစ္လုိ ခုိင္မတ္က်ပ္တည္းတဲ့ အေတြးအေခၚေဘာင္ ထဲကုိျပန္သြင္း လုိ႔မရႏုိင္ဘူးလုိ႔ေကာက္ခ်က္ဆြဲတယ္။ အသုံးအျဖဳန္း (Expenditure) ဟာဒုိင္ယာလက္တစ္ ကုိအာခံတယ္ လုိ႔ဆုိတယ္။
ကုိလူ။ ။ သိပ္မရွင္းဘူး။ ခုတခ်ဳိ႕လူေတြေျပာေနတဲ့ အျဖဴမဟုတ္ရင္အမဲျဖစ္ရမယ္ ဆုိတာမရွိေတာ့ဘူး။ မမွန္တုိင္းမွားရမလား၊ မခ်စ္တုိင္းမုန္းရမွာလားေပါ့။ ဒီလုိဒြိစုံ ႏွစ္ခုၾကားထဲမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ဘက္မဟုတ္တဲ့ ဇုန္ေတြ နယ္ေတြ ရွိေနတယ္ဆုိတာကမွ နဲနဲနားလည္သလုိရွိေသးတယ္။
ကုိမူ။ ။ Bataille ကေဟဂယ္ကိုေ၀ဖန္ခဲ့တဲ့ ဒီအပ်ဳိးေပၚမွာ အေျခခံျပီး ဘုိးဒရီးယားက မာ့က္စ္ကုိ ဆက္ေ၀ဖန္တယ္။ Dialectic ဟာခုေခတ္ျပႆနာ ေတြကုိရွင္းဖုိ႔ ေဘာင္က်ဥ္းေနျပီ ဆုိတဲ့သေဘာပဲ၊ သူ႔ရဲ႕ စားသုံးသူလူ႔အဖြဲ႔အစည္း (Consumer’s Society) စာအုပ္မွာ ဘာတုိင္းယီ ရဲ႕ expenditure နဲ႔ waste ကုိရွင္းထားတယ္လုိ႔ဆုိတယ္။
ကုိလူ။ ။ ထားေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ဇတ္ရည္လည္လာမယ္လုိ႔ယူဆရမွာပဲ။ ဒုိင္ယာလက္တစ္ကုိတျခား ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာမ်ားရွိေသးသလား။
ကုိမူ။ ။ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ေၾကြးေၾကာ္သံေတြခင္ဗ်ားမွတ္မိေသးလား။
ကုိလူ။ ။ လြတ္လပ္ေရး (freedom)။ ညီမွ်ေရး(equality) နဲ႔ ညီရင္းအကုိျဖစ္ေရး (fraternity)။ အေရးထဲခင္ဗ်ားကသမုိင္းစာေမးပြဲလာစစ္ေနျပန္ပါျပီ။
ကုိမူ။ ။ ဟုတ္ျပီ။ လြတ္လပ္ျခင္းဆုိရာမွာ ပုဂၢလိက (individual) သေဘာကကပ္ပါလာတယ္။ ညီမွ်ျခင္းက်ေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕(state) အခန္းကပါလာတယ္။ ဒီမွာ ညီရင္းအကုိျဖစ္ျခင္းက်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္ထဲသြင္းရင္ေကာင္းမလဲ
ကုိလူ။ ။ သူက အဖြဲ႔အစည္းသေဘာထဲသြင္းရမယ္ထင္တယ္။ Community အဲ ၾကီးလာရင္ေတာ့ Society ေပါ့။ တဦးခ်င္းနဲ႔ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ၾကားမွာရွိမယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ျငိမ္းခ်မ္းမွ ညီညြတ္မွ ညီရင္းအကုိျဖစ္ႏုိင္မယ္မဟုတ္လား။
ကုိမူ။ ။ ခုအဂၤလန္မွာ ေလဘာနဲ႔ကြန္ဆာေဗးတစ္မွာ ေလဘာကလက္၀ဲယိမ္းေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ခ်ဳပ္ကုိင္မွဳကုိအားသာတယ္။ Equilityကုိအသားေပးတယ္။ ကြန္ဆာေဗးတစ္ေတြက လက္ယာသမားေတြ တဦးခ်င္းလြတ္လပ္ခြင့္ကိုပုိအခြင့္ေပးတယ္။ Freedomေပါ့။ မတူၾကဘူး၊ တူတာက ဒုိင္ယာလက္တစ္ကုိသူတုိ႔သုံးတဲ့ အခါ စတည္တဲ့ Thesis (မူလ) ေတြမွာ ေလဘာက freedom ညီမွ်ျခင္း၊ ကြန္ဆာေဗးတစ္က equility လြတ္လပ္ျခင္း။ ျပီးေတာ့ antithesis က်ေတာ့ႏွစ္ဘက္စလုံးက fraternity ကုိယူက်တယ္။
ကုိလူ။ ။ ကြန္ျမဴနတီကုိ တဦးခ်င္းအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ဘုံဆန္႔က်င္ဘက္ယူျပီး သမူဟကုိ ရွာတယ္တဲ့လား။
ကုိမူ။ ။ ဒါအခု အဂၤလန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတဲ့ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းရဲ႕အၾကံေပးတဦးျဖစ္တဲ့ Danny Kruger ရဲ႕ ၂၀၀၆ က စာတမ္း။ Right Dialectic ထဲကအယူအဆပါ။ Community ၊ Society ရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ခုအေျပာမ်ားလာတဲ့ Civil Society (အရပ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္း) ဒီနယ္ကုိရတဲ့သူ ႏုိင္ငံေတာ္ရွဳေထာင့္ကပဲၾကည့္ၾကည့္ လူတဦးခ်င္းရွဳေထာင့္ကပဲၾကည့္ၾကည့္ ေအာင္ပြဲရမယ္လုိ႔ဆုိတယ္။
ကုိလူ။ ။ ခင္ဗ်ားဆုိခ်င္တာက အၾကံေပးေကာင္းလုိ႔ ဒုိင္ယာလက္တစ္ပုိင္လုိ႔ ကင္မရြန္း၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္တယ္ ေျပာခ်င္တာလား
ကုိမူ။ ။ မဟုတ္ဘူး။ တဘက္နဲ႔တဘက္ထိပ္တုိက္ေတြ႔ေနတဲ့ binary politics မွာကုိယ္က၀င္တုိးခြင့္ မသာတဲ့အခါ ၾကားနယ္တခုမွာ၀င္ခုိရတတ္တယ္။ တတ္ႏုိင္သမွ်ေရွ႕ကုိၾကဳိေတြးျပီး ၾကဳိအထုိင္ခ်ထားဖုိ႔လုိတယ္။ အခ်ိန္ေရြးခ်ယ္တတ္ဖုိ႔လုိတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားေျပာေစခ်င္တဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အဓိကလုိေနတာ Fraternity ပဲ။ ညီရင္းအကုိျဖစ္ေရးပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အတြင္းစည္းမွာေကာ အျပင္စည္းမွာပါ လုိေနတာ။ ဖက္ဒရယ္စည္းမွာေရာ ႏုိင္ငံေတာ္စည္းမွာေရာလုိေနတာ ဒါပဲ။
လူမွဳေရးကုိၾကားခံလုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးတခုရွိလာေတာ့မယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ဘက္ကဒါကုိ ကုိယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ ေရရွည္အက်ိဳးကုိေမွ်ာ္ကုိးျပီး Civil Society ရဲ႕အင္အားၾကီးထြားဖုိ႔ကုိခြင့္ျပဳရမယ္။ အႏုစိတ္ႏုိင္ငံေရး Micropolitics နယ္ကုိက်ယ္ေစရမယ္။ Community ဘက္ကျပန္ၾကည့္ရင္ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့အတူတူပဲ။ ဒီမုိကေရစီပန္းတုိင္ကုိသြားခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ ဂြင္ကေျပာင္းသြားျပီ။ ကုိယ္ရပ္ရမဲ့ ground ကေျပာင္းသြားသလုိ ကုိယ္ျဖည္ရမဲ့ frame ကလည္းေျပာင္းေနျပီ။ ေနာက္အေရးၾကီးတဲ့ ကြဲလြဲခ်က္တခုလည္းရွိေနတယ္။
ကုိလူ။ ။ ဆက္ပါဦး
ကုိမူ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ တျခားႏုိင္ငံေတြလုိတဦးခ်င္းစီကလြတ္လပ္ခြင့္ကုိေျပာတယ္ ဆုိတာမွန္ေပမဲ့ State က က်ေတာ့ Equility ကုိေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ Stability ကုိေျပာေနတာ။ ဒါကုိလည္းသတိမလစ္ေစခ်င္ဘူး။
ဆက္ပါမည္
KZေက
No comments:
Post a Comment