ေန႔မ်ား။ ေရာင္းရန္ရွိသည္ ၂

တေန႔မွာ Fredric Jameson (အေမရီကန္မတ္၀ါဒီလက္သစ္စာေပအႏုပညာေ၀ဖန္ေရးဆရာ) ရဲ႕ The postmodernism or the cultural logic of late capitalism စာအုပ္ရဲ႕တေနရာမွာ China ဆုိတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္ကုိဖတ္ရတယ္။

We live third world from the sun, number three, nobody tells us what to do.
The people who taught us to count are being very kind.
It is always time to leave.
………………….
………………….
……………………..
Run in front of your shadow.
A sister who points to the sky once a decade is a good sister.
The landscape is motorized.
The train takes you where it goes
Bridges among water
……………….
………………
……………..
Go to sleep.
You look great in shorts. And the flag looks great too.
Everyone enjoyed the explosions.
Time to wake up.
But better get used to dreams.

ေရးသူ အေမရိကန္LP (Language Poetry) ကဗ်ာဆရာ Bob Perelman ပါ။
ေ၀ဖန္ေရးဆရာက အဆက္အစပ္မဲ့တဲ့၀ါက်ေတြနဲ႕တည္ထားတာျဖစ္လုိ႔အားလုံးသေဘာညီ
အဓိပၸါယ္တခုရဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ဒါဟာ စူးစမ္းခ်င္စရာ ထိမ္၀ွက္ဖြဲ႕ဆုိထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
တရုတ္ျပည္သစ္ရဲ႕မျပီးဆုံးေသးတဲ့ လူမႈေရးစမ္းသတ္ခ်က္ေတြ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဆူပါပါ၀ါႏွစ္ခုၾကားကေပၚထြက္လာမႈ။
ေျမပုိင္ရွင္စံနစ္နဲ႕ အင္ပုိင္ယာစံနစ္မွာ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာခဲ့ျပီးပထမဆုံးထြက္လာတဲ့ Collective destiny
နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္အသံကုိဖြဲ႕ခဲ့တယ္္။
သုိ႔ေသာ္ ကဗ်ာရဲ႕ညီညြတ္စည္းလုံးမႈ (Unity, ဒီမွာေတာ့ အဓိပၸါယ္ လ႔ုိသေဘာယူလည္းရႏုိင္ေကာင္းမယ္) ဟာဘာသာစကားရဲ႕ေဘာင္ထဲမွာမရွိေတာ့ပဲအျပင္ကုိထြက္လာခဲ့တယ္လုိ႔လည္းဆုိပါေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၂၀ နီးပါးက ဆုိေနက်သီခ်င္းကုိ
ဖ်တ္ခနဲသတိရလုိက္တာကေတာ့အျခား ႏုိးၾကားမႈတခုပဲျဖစ္ေပလိမ့္။

ဆက္ဦးမယ္