ေရခရားထဲ ပန္းအလွစုိက္နည္းစာအုပ္ထဲက ၀ါက်သုံးေၾကာင္းကုိထဲ့ျပီး စံပယ္ပန္းေတြကုိ ေလာင္းလုိက္တယ္
ျပဴတင္းေပါက္ကေခါင္းျပဴျပီးၾကည့္လုိက္ရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းေပၚမွာလူေျခတိတ္ဆိတ္
ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာဆံပင္ျဖဴေနတဲ့၀ုိင္ပုလင္းေတြမရွိပါ ကုိယ္ဟာရရစားစားပါ
လွဳိ႕၀ွက္လူသြားလမ္းကေနအိပ္ခန္းထဲျပန္တက္လာခဲ့တယ္ ကတုန္ကယင္နဲ႔
မနက္ျဖန္ေတာ့မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဦးမွ ကုိယ္ဟာၾကည့္မွန္မွာ ေတြေ၀
ေျမထဲေခြေခါက္ေနတဲ့သံအရုိင္းဘ၀ မီးရထားေရာက္လာတဲ့ဆူညံမွဳကုိဘာနဲ႔ကြယ္မလဲ
အေ၀းကဘူတာရုံတခုမွာေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့မီးအိမ္၀ါ ေ၀ါကနဲ ေနာက္ထပ္ေ၀ါကနဲ
က်ယ္၀န္းတဲ့ဒီအသံဟာ အခုိက္အတံ့ပဲဆုိ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ပစၥဳပၸန္တဲ့တဲ့ဟာလည္း က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္
မိန္းကေလးရဲ႕တဇတ္ဇတ္တုန္ယင္ေနတဲ့ႏွဳတ္ခမ္း လူသားဘ၀အဦးအစ နီတာရဲ
ေဇာက္ထုိးထြက္လာတဲ့ငုိသံ မင္းမဲ့ျပဳံးဟာလူမဆန္တဲ့ဒါဏ္ရာ
အခ်စ္ဟာဆန္းၾကယ္တယ္ ဒါေပမယ့္ သခ်ာၤဟာေလာဂ်စ္မွာဂိတ္ဆုံးတာပဲ
စံပယ္ေတြမပြင့္ေသးဘူးလား
ငါလုိခ်င္တာလြတ္လပ္မွဳနဲ႔ တန္းတူညီမွ်မွဳမဟုတ္ဘူး တရားမွ်တမွဳ ဒီတခုထဲပဲ
ညဟာလူေတြကုိျပန္သိမ္းတယ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ဖုိ႔ၾကဳိးစားတာမွာ ဘာဆန္းၾကယ္တဲ့အေတြးအေခၚမွ
မလုိဘူး အိမ္ျပန္ရမယ္ ငါတုိ႔ ကုိယ္တုိ႔ အိမ္ျပန္ၾကမယ္ အိမ္မွာလုပ္စရာေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတယ္မလား
အမွားအယြင္းမရွိေအာင္တခုခုေရးမလုိ႔ဆုိ ေနဟာအေရွ႕အရပ္မွထြက္လာသည္
“စံပယ္ေတြ စံပယ္ေတြ မေသေသးခ်င္ေအာင္တေျဖးေျဖးအဆိပ္တက္ မနက္ခင္းခန္းလုံးျပည့္ေထာင့္တုိင္းႏွံ႔”
ဒီတခါပါပဲ ငါျမင္ခ်င္ေသးလုိ႔ပါ။
KZေက
No comments:
Post a Comment