ျဖစ္သမွ်ကုိ ေဆးခန္းေကာင္တာ ႏွင့္ အႏုစိတ္ႏုိင္ငံေရး

ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္လူသားသည္ကမာၻၾကီးကုိတခုႏွင့္တခုအဆက္အစပ္မဲ့ေနသည့္ပုံရိပ္မ်ားစုစည္းထားမွဳ
အျဖစ္ျမင္လာခဲ့သည္။ ကုိယ္သည္ပင္လွ်င္ထုိပုံရိပ္ေတြထဲကတခုျဖစ္လာခဲ့ျပီ။ ဘ၀အဓိပၸါယ္တုိ႔ အစစ္အမွန္
အေတြ႔အၾကဳံတုိ႔ ဆုိတာေတြကုိအာရုံမစုိက္ေတာ့။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိမစီစစ္ေတာ့ပဲ ဒီအတုိင္းလက္ခံသည့္
အေလ့အက်င့္ရလာခဲ့ေတာ့သည္။ ျပင္ပအေတြ႔အၾကဳံႏွင့္တကယ့္လုိအင္ဆႏၵမကုိက္ညီဆုိတာမ်ဳိးမရွိေတာ့။ ငါကေဆးေက်ာင္းတက္လုိက္ရလုိ႔သာဆရာ၀န္ျဖစ္လာတာတကယ္တမ္းကကဗ်ာဆရာျဖစ္ခ်င္တာဆုိသည့္
ျပႆနာမ်ဳိးပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္မွာမရွိ။ ဘ၀မွာဘာျဖစ္ရမည္ဆုိတာကပုံရိပ္ကုိအဓိပၸါယ္ေဖာ္သလုိမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ျဖစ္ေနသည့္
အတုိင္းလက္ခံသြားႏုိင္တာကသာ Transcoding လုိ႔ဆုိသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကုိယ့္အေတြ႔အၾကဳံအတြက္တာ၀န္ယူစရာမလုိေတာ့ဆုိတာ အႏၱရယ္လုိ႔ဂ်ိမ္းဆင္ကသတိေပးသည္။
လူ႔ဘ၀သည္ကမ္းေျခကုိအပန္းေျဖထြက္လာသည့္ package tourမဟုတ္။ ကမ္းစပ္ကခရုခြံေလးေတြေကာက္ရုံခရီးသြား။ ဘြဲ႔လက္မွတ္ရရုံတကၠသုိလ္တက္။ အေတြ႔အၾကဳံေတြကေရာက္လာျပီးျပန္ထြက္သြားသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ကအထူးကုေဆးခန္းေကာင္တာက အမ်ဳိးသမီးလုိ အေတြ႔အၾကဳံေတြကုိမေလးနက္ တခုျပီးတခု မွတ္ပုံတင္ထားလုိက္သည္။
ရုံးမွာေအာက္ကစာေရးေလးကုိထုတ္လုပ္ေရးစာရင္းေတြစုထားသည့္ဖုိင္တြဲရွာခုိင္းသည္။ ေက်ာင္းသြားၾကဳိေတာ့ကေလးေတြအေနအထားသိရေအာင္သူတုိ႔ဆရာမနဲ႔စကားစမည္ေျပာရသည္။ စူပါမားကက္ထဲမွာေဆးတံေသာက္ေဆးဗူးမေတြ႔ေတာ့အေရာင္းစာေရးေတြေမးရသည္။ အလႊာစုံ ေနရာစုံ တေနရာေျပာင္းတုိင္း
ခ်ဥ္းကပ္ပုံကေျပာင္းသြားရသည္။ ဒါတင္လားဆုိေတာ့မျပည့္စုံေသး။ ရုံးမွာက ကုိယ့္႒ာနကလူေတြစုျပီးထမင္းစားၾကသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ျမဳိ႔ထဲမွာေနသည့္သူငယ္ခ်င္းစီးပြားေရးသမားႏွင့္ဘီယာဆုိင္သြားဖုိ႔ခ်ိန္းသည္။ ရပ္ကြက္ဓမၼာရုံမွာ တလမ္းထဲေနသည့္ ဘုရားဒကာႏွင့္ လျပည့္ေန႔ညတရားပြဲဘယ္ကုိယ္ေတာ္ပင့္မလဲတုိင္ပင္ရသည္။ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္ထဲႏုိင္ငံေရးဆုိတာ အားလုံးအတြက္ တခုတည္းေသာပုံစံကုိရဖုိ႔ ညွိႏွဳိင္းေဆာင္ရြက္မွဳမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ့ေပ။ သမိုင္းထဲမိမိကုိယ္ကုိေနရာမခ်ႏုိင္ေသာပု႔ိစ္ေမာ္ဒန္လူသားသည္နီးစပ္ရာ ပတ္သက္ရာအစုအဖြဲ႔ေလးေတြနဲ႔ အႏုစိတ္ႏုိင္ငံေရး (micropolitics) ကုိလုပ္သည္။ တခ်ဳိ႕ပတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိမ္းေရး တခ်ဳိ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး တခ်ဳိ႕မီဒီယာ တခ်ဳိ႕နည္းပညာ အစရွိသည္ အစုအဖြဲ႔ေလးေတြရွိလာၾကသည္။ လူတဦးခ်င္းစီသည္မိမိကုိယ္စားျပဳသည့္အဖြဲ႔အစည္းတခု(မ်ား)မွမိမိကုိယ္ပုိင္အမွတ္အသားကုိ
ရွာေဖြလာသည္။