Thursday, December 10, 2009

ရာဇ၀င္ကားၾကည့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့မနက္ျဖန္

ကုိလူ။ ။ ခင္ဗ်ားလုပ္တာနဲ႔ပဲ တီဗြီခ်ယ္နယ္ေျပာင္းတာေတာင္ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္နဲ႔မလြတ္ပါလားဗ်
ကုိမူ။ ။ တကယ္လည္းတီဗြီ ဟာက်ေနာ္တုိ႔ေန႔စဥ္လူေနမွဳဘ၀ကုိလြမ္းမုိးေနတာကုိး။ စဥ္ဆက္မျပတ္လႊင့္ထုတ္ေနတဲ့ TV အစီအစဥ္တခုဟာ တခ်ိန္လုံးလွည့္ေပးေနတဲ့ ပန္းစၾကၤမွန္ေျပာင္း ၾကီးပဲမဟုတ္ဘူးလား။
ကုိလူ။ ။ ထားပါေလ။ ဒါေပမဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြေပ်ာက္ကုန္တယ္ဆုိတဲ့သေဘာကေတာ့ အဓိပၸါယ္မရွိဘူးဆုိတဲ့သေဘာပဲ။ ဒါေတာ့ဘ၀င္မက်ခ်င္ဘူးဗ်ာ
ကုိမူ။ ။ ဘယ္သူကေကာTV ပုံရိပ္ေတြၾကည့္ျပီး ဘာအဓိပၸါယ္ပါလိမ့္စဥ္းစားၾကလုိ႔လဲ။ ဒီေန႔ကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ညာတခုဟာ စီးပြားေရးလား ေဖ်ာ္ေျဖေရးလားဆုိတာေတာင္မကြဲျပားေတာ့ပါဘူး။
ကုိလူ။ ။ TV ေၾကာင့္မို႔ ကမာၻၾကီးရဲ႕တျခားေနရာကျဖစ္ရပ္ေတြကုိက်ေနာ္တုိ႔ခ်က္ခ်င္းသိၾကရတယ္ေလ မေကာင္းဘူးလား။
ကုိမူ။ ။ ဒါေပါ့ေလ။ တခုသတိထားမိဖုိ႔လုိတာက TV က တကမာၻလုံးကုိစုစည္းမိေစတယ္။ စူနာမီ တုိ႕နာဂစ္တုိ႔ ကုိလူေတြခ်က္ခ်င္းသိျပီး ခံစားရေစတယ္။ လူမ်ားစုၾကီးဟာတခ်ိန္ထဲမွာအျဖစ္အပ်က္တခုေပၚမွာရွိေနၾကတယ္။ တဘက္ကေျပာမယ္ဆုိရင္ ဒါသမုိင္းကုိမွတ္တမ္းတင္ေနတာပဲ။
ကုိလူ။ ။ ဒါေတာ့နားလည္သားဗ်။ ဒီလုိေလ ခုျဖစ္ခုပဲသမုိင္းထဲေရာက္သြားလုိ႔ ခ်က္ခ်င္းသမုိင္း (instant history) ဆုိျပီးေျပာၾကတာေတြၾကားဖူးလုိ႔ပါ။
ကုိမူူ။ ။ သုိ႔ေသာ္ ဒီသုိ႔ေသာ္လည္းအေရးၾကီးမယ္ထင္တယ္။ ဒီေန႔ မုန္တုိင္းက်တယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္က်ေတာ့ ငလွ်င္လွဳပ္တယ္။ ျပီးေတာ့တခါ မုိက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ဆုံးတယ္။ ဒီပန္းစၾကၤာမွန္ေျပာင္းဟာပုံရိပ္ေတြကုိတင္လွည့္တာမဟုတ္ပဲ အျဖစ္အပ်က္ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ခ်က္ခ်င္းသမုိင္းေတြကုိပါလွည့္ေတာ့ကာ လူေတြဟာသမုိင္းကုိအလြယ္နဲ႕ေမ့ဖုိ႕ အေၾကာင္းဖန္လာျပန္ေတာ့တယ္။
ကုိလူ။ ။ ေဟ့လူ ခင္ဗ်ားလြန္လာျပီေနာ္။ ခင္ဗ်ား ပထမ အဓိပၸါယ္ေတြကုိသတ္ပစ္တယ္။ ခုသမုိင္းကုိအေပ်ာက္ရွင္းဖုိ႔ၾကံေနတယ္မလား။ က်ဳပ္ရိပ္မိတယ္ေနာ္။
ကုိမူ။ ။ ပုံရိပ္ေတြကတခုျပီးေနာက္တခုဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔တြက္ေန႔တုိင္းအသစ္ေတြကုိေတြ႔ေနရတယ္။ အသစ္ျဖစ္မွဳဟာျမန္လာတယ္။ ေနာက္ဆုံးအသစ္ဆုိတာလည္းေပ်ာက္ေရာ အေဟာင္းကုိဘယ္လုိအဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကမလဲ။ အသစ္နဲ႔အေဟာင္းၾကားမွာရွိတဲ့ ကြဲျပားမွဳဟာေပ်ာက္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ မနက္ျဖန္ဆုိတာဘာလဲေနာက္ထပ္ေပၚလာမဲ့ ပုံရိပ္အသစ္ေတြပဲ။အနာဂတ္ဆုိတာဒီေန႔လုိမ်ဳိးေျပာင္းေနဦးမဲ့ တူေနတဲ့ျဖစ္စဥ္တခုပဲဒီလုိနဲ႔သမုိင္းဆုိတာ စဥ္းစားစရာမလုိေတာ့ေအာင္ျဖစ္လာရတယ္။
ကုိလူ။ ။ ဒီေတာ့ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္ထဲမွာ သမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔ယွဥ္ျပီးေတြးတာေတြ စဥ္းစားတာေတြလုပ္စရာမလုိေတာ့ဘူးလုိ႔ဆုိခ်င္တာလား။
ကုိမူ။ ။ ဒီလုိဗ် အတိတ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပုံရိပ္ေတြခုေခတ္မွာအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ဖန္တီးထားတာေတြ။ ခင္ဗ်ားပုံတပုံကုိေကာ္ပီကူးတယ္ဆုိရင္ေတာင္မူရင္းပုံနဲ႔တူေသးတယ္။ ခုကဒီလုိမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔တုိက္တင္းနစ္ၾကည့္တယ္။ တကယ့္သေဘာၤနစ္ခဲ့တာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူကက်ေနာ္တုိ႔ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ခံစားရေအာင္ဖန္တီးထားတာ။ ဗီယက္နမ္စစ္ကားေတြအမ်ားၾကီး တကယ္ဗီယက္နမ္စစ္ကုိမွတ္တမ္းတင္ထားတာမဟုတ္ဘူး။
ကုိလူ။ ။ ဟုတ္ပါျပီ။ နမူနာေပးစရာေတြမ်ားပါတယ္။ လုိရင္းကဘာေျပာခ်င္တာလဲ။
ကုိမူ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ျမင္ေနရတဲ့အတိတ္ပုံရိပ္ေတြဟာ တကယ့္အတိတ္ေတြမဟုတ္ဘူး။ ဖန္တီးထားတာေတြ။ ဒီတင္ အတိတ္နဲ႔လက္ရွိၾကားမွာအဆက္အစပ္မဲ့သြားတယ္။ တခါ Star War လုိ Matrix လုိ ျပီးေတာ့ bioengineering နဲ႔ႏြယ္တဲ့ သိပၸံကားေတြ ၾကည့္လုိက္ အနာဂတ္ဟာပုံေဖာ္ဖုိ႔ရာကုိေတာ္ေတာ္ခက္လာတယ္။ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္လူသားဟာ တကယ့္အတိတ္နဲ႔ တကယ့္အနာဂတ္ကေန မ်က္ေျချပတ္သြားတယ္။
ကုိလူ။ ။ ေမာ္ဒန္က်ေတာ့အတိတ္ဆုိတာ လက္ရွိအခ်ိန္ရဲ႕မတုိင္ခင္ကအျဖစ္အပ်က္ေတြ။ အနာဂတ္ဟာ ေနာက္ေရာက္လာမယ့္အခ်ိန္။ ရွင္းတယ္။ အတိတ္နဲ႔ပစၥဳပၸန္ၾကားကအက်ပ္အတည္းဟာ ျပႆနာေတြ ရွိေနေပမဲ့ အနာဂတ္ကုိပုံေဖာ္ၾကည့္ဖုိ႔စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳကုိေပးတယ္။ ခုဒီနက္ရွဳိင္းမွဳေပ်ာက္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္တယ္ေပါ့။
ကုိမူ။ ။ အတိအက်ပဲ။ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္မွာကာလသုံးပါးစလုံးဟာေရာသြားတယ္။ ကေလးေတြေဆာ့တဲ့ ကတ္ထူ ပုံအရုပ္ကေလးေတြျပန္ဆက္သလုိမ်ဳိး။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာဆက္ေနၾကတာပဲ သုိ႔ေသာ္ဒါေတြအကုန္ဆက္လုိ႔ရမွာလားမေမးၾကေတာ့ဘူး။ လက္ရွိအျဖစ္အပ်က္ေတြထဲ ကုိယ္ဘယ္ေနရာမွာေရာက္ေနသလဲ ဆုိတာကုိနားမလည္ႏုိင္ေတာ့ဘူးျဖစ္လာၾကတယ္။
ကုိလူ။ ။ အင္း။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ကုိယ္ပုိင္အေတြ႔အၾကဳံေတြကုိ မီဒီယာကေပးတဲ့ပုံရိပ္ေတြနဲ႔ေရာေထြးဖုိ႔ျဖစ္လာရတယ္ေပါ့။
ကုိမူ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ပုိင္ဘ၀ေတြကုိေဟာလိ၀ုဒ္ကရုပ္ရွင္ေတြ ေန႔စဥ္လာတဲ့ TV စီးရီးေတြနဲ႔ေရာျမင္လာၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာသမုိင္းဆုိတဲ့ေနာက္ခံကားမွာကုိယ့္ကုိကုိယ္ေနရာခ်မၾကည့္ေတာ့့ဘူး။
ကုိလူ။ ။ စဥ္းစားစရာပဲဗ်ာ။ အခ်ိန္ေရစီးဟာကုိယ့္အေပၚကုိသက္ေရာက္မွဳမရွိသလုိေနလာၾကတယ္ဆုိတာဟုတ္ႏုိင္ပါ့မလား
ကုိမူ။ ။ ဒါမတင္မကဘူး က်ေနာ္တုိ႔ဟာအနာဂတ္ကုိသိပ္မေလးနက္ေတာ့ဘူး။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိဘယ္ပုံေကာင္းလာေအာင္ေျပာင္းလဲၾကမလဲဆုိတာေတြမစဥ္းစားေတာ့ဘူး။
ကုိလူ။ ။ အနာဂတ္နဲ႔ပါတ္သက္တဲ့စုိးရိမ္မွဳေတြမရွိေတာ့ဘူးလား
ကုိမူ။ ။ အဲသည္လုိေျပာက်တယ္။ တကယ္ေတာ့မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့တာ။ ေတြးမယ္ဆုိစုိးရိမ္စရာေတြကမ်ားသား။ သဘာ၀အႏၱရယ္။ ေရာဂါဘယ။ စစ္ပြဲ စုံလုိ႔ေပါ့ ကမာၻပ်က္မယ္ဆုိတဲ့ထိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္လူသားကဒါေတြကုိမပူေတာ့ဘူးဗ်။ ျပီခဲ့တဲ့အပတ္ကခင္ဗ်ားေမးခြန္း ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ကုိဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ၾကည့္ေလဗ်ာ။
ကုိလူ။ ။ ခုက်ေနာ္နဲနဲစဥ္းစားၾကည့္ေနတယ္။ သမုိင္းနဲ႔ယွဥ္တဲ့အေတြးက်ေနာ့္ဆီမွာေပ်ာက္သြားျပီလား။ က်ေနာ္ဟာအနာဂတ္ကုိေမ့ထားမိသလား။

KZေက

2 comments:

  1. အနာဂါတ္ဟာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ မေရရာမႈေတြရွိသလို လူေတြမွာ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့တာလဲ သေဘာတူပါတယ္ လူအဖြဲ႔စည္းကိုပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့လူအဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္
    ပံုပါမေဖၚမိၾကေတာ့တာလဲျဖစ္မွာပါပဲ.တခါတေလမွာေတာ့ တီဗြီခ်န္နယ္ေတြလို မျဖစ္မေနရျဖစ္စဥ္ႀကီးထဲမွာ အိပ္မက္ၿပီးတကယ္လမ္းထေလွ်ာက္မိသလိုမ်ိဴးအျဖစ္ကေန လူအဖြဲ႔စည္းကို ကိုင္လႈပ္တဲ့သမိုင္းဆိုင္ရာအျဖစ္ေတြၾကားထဲ လန္႔နိုးလာမယ္ ကိုယ့္ျဖစ္ေနမႈက အေရးႀကီးလာတယ္ဆိုတာမ်ိဴးလဲရွိမယ္ထင္တယ္.ရပ္ကြက္
    ေလးထဲ မျဖစ္မေနေျပာင္းေနတဲ့ ဖ်တ္ကနဲ႔ အာရုံျဖစ္စဥ္ကေန
    ရြာလည္က ဓါတ္ဆီဆိုင္ မီးေလာင္တဲ့အျဖစ္မ်ိဴး အနီးဆံုး
    လူေတြအတြက္ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ၾကမယ္ ထင္တယ္ ကိုမူ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ မျဖစ္ေလာက္တဲ့ ေနရာေဒသေတြ ရုတ္တရက္ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခံရၿပီး တဲ့အခါမ်ိဴး
    ကမၻာကုန္သြယ္ေရးအေဆာက္အဦး ကို တိုက္ခိုက္ခံရသလိုမ်ိဴး အေျခအေန.ျဖစ္စဥ္ေတြလိုေပါ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္ေတြကိုေတာ့ လက္ခံလိုသည္ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းသြားမွာပဲလို႔ ထင္မိတယ္ကိုမူ...
    ကိုလူနဲ႔ စကားေလးေျပာလိုက္ လက္ဖက္ရည္တႀကိဳက္ေဆးလိပ္တတိုဖြာလိုက္ လုပ္တဲ့အေနနဲ႔.ၾကားညွပ္အနူပညာခင္းက်င္းမႈေလးေတြလုပ္ပါဦး..ပိုပြဲစည္မလားလို႔..
    အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သူေတြ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့သူေတြလည္း ေနပါေစဗ်ာ.ေနာက္နိုးလာေတာ့လည္း ေဆြးေႏြးမွာေပါ့..

    ReplyDelete
  2. ခုလုိေဆြးေႏြးလာတာေတြကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္
    အနဲဆုံးက်ေနာ္ေရးေနတဲ့ပ်င္းစရာေကာင္းတာေတြကုိ
    ဖတ္တဲ့သူေတြရွိေသးပါလားလုိ႔ေတာ့သိရတာေပါ့
    ၾကားျဖတ္ေလးေတြေရးဖုိ႔စိတ္ကူးရွိပါတယ္ ေတြ႔ရမွာပါ

    ReplyDelete