Thursday, December 17, 2009

ေဂၚဇီလာစူပါမားကက္ သရဖူအလွကုန္ စားသုံးသူယဥ္ေက်းမွဳ

ကုိလူ။ ။ ဒီအတုိင္းသာဆုိခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ဟာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္အဆက္အစပ္မဲ့ခ်ထားတဲ့ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္ထဲကပုံရိပ္ႏွစ္ခုေပါ့။
ကုိမူ။ ။ ဆုိပါေတာ့ေလ။ သုိ႔ေသာ္က်ေနာ္တုိ႔မွာတူေနတာေတြရွိတယ္။ တီဗြီကေန႔စဥ္လာေနတဲ့ဒီေၾကာ္ျငာေတြၾကည့္ျပီး ဒီစူပါမားကက္ ဒီေစ်းေတြထဲမွာ ဒီကုန္ပစၥည္းေတြကုိ ၀ယ္ေနၾကရတာပဲ။ ျခင္ေဆးေခြဆုိေတာ့ေဂၚဇီလာ ေခ်ာင္းေဆးေပ်ာက္ေဆးဆုိေတာ့ ဒီကုိဒင္း ဒါေတြပဲမဟုတ္လား။
ကုိလူ။ ။ အင္း စားသုံးသူယဥ္ေက်းမွဳေခတ္ကုိေရာက္ေနျပီ။ ဒါေတာ့သေဘာတူရမွာ။
ကုိမူ။ ။ အဓိပၸါယ္နဲ႕သမုိင္းဆုိတာ ကုန္ပစၥည္းဆုိတဲ့လွုုိင္းေတြေအာက္နစ္သြားတာ။ ဒီေခတ္မွာေတာ့အားလုံးကေရာင္းဖုိ႔ပဲ။ အဆုိေတာ္မေလးက သြားတုိက္ေဆးေၾကာ္ျငာတယ္။ မင္းသမီးက ဇီးထုပ္ေၾကာ္ျငာတယ္။ မင္းသားနဲ႔တြဲျပီးတခါ အေမႊးတုိင္ေၾကာ္ျငာတယ္။ ယဥ္ေက်းမွဳဆုိတာလည္းေစ်းကြက္ထဲကုိေရာက္လာျပီ။
ကုိလူ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ေစ်ကြက္ကသိပ္ၾကီးလာတယ္။ တကယ္ဆုိရင္ တကမာၻလုံးဟာေစ်းကြက္တခုလုိ႔ေျပာလုိ႔ရေအာင္ကုိၾကီးလာတာ။
ကုိမူ။ ။ စူပါမားကက္ေတြအမ်ားၾကီးကုိ လူတဦး သုိ႔ အဖြဲ႕အစည္းတခုကပုိင္တာ။ ေနရာအလုိက္ တခုခ်င္းဆီကုိ တေယာက္ေယာက္ကုိကုိယ္စားလွယ္ေပးလုိက္တယ္။ ဒီကုိယ္စားလွယ္ကလည္း သူ႕မားကက္ထဲ ဆုိင္ခန္းတခုခ်င္းဆီကုိ ျပန္ျပီးအငွားခ်ထားျပန္ေရာ။ ဘီလွ်ံနဲ႔ခ်ီခ်မ္းသာတဲ့သူေ႒းၾကီးနဲ႔ သူ႔ကုန္တုိက္ကုိေၾကာ္ညာတဲ့မင္းသား မင္းသမီးနဲ႕စူပါမားကက္ရဲ႕လူသြားမ်ားတဲ့ေထာင့္ေလးတေနရာမွာ အလွျပင္ပစၥည္းေတြေရာင္းေနတဲ့မိန္းကေလး။ အားလုံးဟာေစ်းကြက္နဲ႔ယဥ္ေက်းမွဳထဲမွာ ဆက္မိသြားတယ္။ ေစ်းကြက္ဟာယဥ္ေက်းမွုနဲ႔ေပါင္းစပ္စိမ့္၀င္သြားေတာ့ ဘယ္သူမွကင္းလုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ကုိလူ။ ။ ဒါေၾကာင့္စားသုံးသူယဥ္ေက်းမွဳဟာအရမ္းအားေကာင္းလာတာကုိး။
ကုိမူ။ ။ မျပီးေသးဘူဗ်။ မီဒီယာရဲ႕အခန္းကုိလည္းေျပာဖုိ႔လုိလိမ့္ဦးမယ္္။ ဒါကုိမွက်ေနာ္တုိ႔မေျပာဘူးဆုိရင္ ပု႔ိစ္ေမာ္ဒန္နဲ႔အရင္းရွင္ေခတ္ေႏွာင္းကုိနားလည္ရခက္လိမ့္မယ္ဆုိပဲ။

KZေက

No comments:

Post a Comment