ျဖတ္စမ်ား ၄

ကုိတီတီေအာင္

ပုိက္ဆံေတြပ်က္ပဟလုိ႔က်ေနာ္ေျပာတုံးကခင္ဗ်ားကမထိတ္သာမလန္႔သာဗ်ာလုိ႔ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ ေျပာရရင္ စီးပြားေရးဆုိတာက်ေနာ္တုိ႔နဲ႔အလွမ္းေ၀းလြန္းလွပါတယ္။ စီးပြားေရးျပသနာေတြကုစားဖုိ႔ကေ၀းလုိ႔ အေျခခံေတြ နားလည္ဖုိ႔ကုိမနဲဖတ္ၾကည့္ရတာကလား။ အခန္႔သင့္ခ်င္ေတာ့က်ေနာ္တုိ႔ဖတ္ျဖစ္တဲ့NWT/ IHT က ေပါကရပ္မင္ၾကီးက စီးပြာေရးႏုိဘယ္၂၀၀၈ ကုိရတယ္။ သူလတ္တေလာေရးတဲ့ THE RETURN OF DEPRESSION ECONOMICS AND THE CRISIS OF 2008 ကုိဖတ္ျဖစ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကုိက်ေနာ္သိသေလာက္ ေလးေျပာခ်င္လာတယ္။ နဲနဲသည္းခံၾကည့္ဗ်ာ။

နိဒါန္း

ခုထိေတာ့က်ေနာ္တုိ႔စီးပြားပ်က္ကပ္ထဲေရာက္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ေလာေလာဆည္ အက်ပ္အတည္းကၾကီးတယ္ဆုိတဲ့တုိင္ေအာင္ ပ်က္ကပ္ထဲေရာက္တဲ့အထိေတာ့ဆုိးမသြားႏုိင္ဘူးလုိ႔ (အာမမခံဘဲ) ကရပ္မင္ၾကီးကေျပာတယ္။ ဒါေပသည့္ ၁၉၃၀ႏွစ္ေတြကပ်က္ကပ္စီးပြားေရးရဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ကုိေတာ့ေတြ႔ေနရပါျပီတဲ့။ ဒီေန႔ေခတ္ႏိုင္ငံေတြဟာဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး စီးပြားေရးက်ဆင္းမွဳေတြနဲ႔ၾကဳံရမယ္။ ထိပ္တန္းေရာက္ေခတ္မွီႏုိင္ငံၾကီးေတြဟာစက္ရုံေတြ ဆက္လည္ ပတ္ဖုိ႔အလုပ္သမားေတြကုိ ဆက္ထိန္းထားဖုိ႔ လုံေလာက္ တဲ့ေငြေၾကးမရွိဘူးလုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ ေလာက္ကဘယ္သူေတြးမိမွာလဲ။ကမာၻ႔စီးပြားေရးဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထင္ထားခဲ့တာထက္ပုိျပီး အႏၱရယ္ ၾကီးတဲ့အေနအထားကုိေရာက္ေနပါျပီ။ဘာလုိ႔ဒီေလာက္ထိ ဆုိး၀ါးသြားတာလဲထက္ပုိအေရးပါလာတာ ကဒီအက်ပ္အတည္းကေနဘယ္လုိထြက္ၾကမလဲနဲ႔ဘာေတြျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔ေကာင္းမလဲသိရရင္မဆုိးဘူးလားလုိ႔ပဲ။

ပ်က္ကပ္စီးပြားေရးဆုိတာဘာလဲ

ပ်က္ကပ္စီးပြားေရးျပန္လာျပီဆုိတာဘာအဓိပၸါယ္လဲ။ ျပီးခဲ့တဲ့မ်ဳိးဆက္၂ခုအတြင္းပထမဆုံးအၾကိမ္အျဖစ္ DEMAND SIDE ECONOMY က်ဆုံးသြားတာပါ။ ထုတ္သေလာက္မျဖဳန္းႏုိင္ၾကေတာ့ဘူးဆုိတဲ့သေဘာေပါ့။ စားေသာက္ဆုိင္ကေရခဲေသတၱာထဲဘီယာပုလင္းေတြေခၽြးျပန္ေနတဲ့ပုံဆုိ ခင္ဗ်ားဒက္ကနဲသေဘာေပါက္မွာပါ။ ဒီကိစၥကစီးပြားေရး ပညာရွင္ၾကီး ေတြမွမဟုတ္ဘူး။ ေပၚလစီမိတ္ကာေတြ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိပညာတတ္ျပည္သူလူထု ေတြအထိဘယ္သူမွ အဆင္သင့္ မျဖစ္ၾကေသးပါဘူး။
ခင္ဗ်ားမွတ္မိမွာပါ။ တခါကအိမ္ေျမအက်ဳိးေဆာင္တေယာက္နဲ႔အိမ္ခန္းကိစၥခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာၾကေတာ့သူ ေျပာတဲ့စကားေလ။ ေစ်းႏွဳန္းကုိဘယ္သူကသတ္မွတ္လုိ႔ရသလဲ။ ေစ်းကြက္ကသတ္မွတ္တယ္ဆုိတာေလ။ ေစ်းကြက္နဲ႔ေစ်းႏွဳန္းဆုိတာကလည္းဘာမုိ႔လုိ႔လဲ။ ၀ယ္လုိအားနဲ႔ေရာင္းလုိအားပဲမဟုတ္ဘူးလား။ ဒါက်ေနာ္က လူျပိန္းနားလည္သလုိေျပာတာပါ။ သုိ႔ေပမဲ့ အေျခခံအားျဖင့္ ပညာရွင္ေတြၾကားထဲလည္းဒီကိစၥပဲျငင္းခုံၾကတာပါ။ Supply side economics နဲ႔ Demand side economics ေပါ့။
စီးပြာေရးအေျခအေနေတြမေကာင္းဘူး အလုပ္လက္မဲ့ႏွဳန္းေတြျမင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ခေတြနည္းမယ္ ဝယ္လုိအားက်မယ္ ဒါဘာဆန္းသလဲ။ သူနဲ႔အတူတြဲျပီး ေစ်းႏွဳန္းေတြပါက်လာရင္ဘာေျပာစရာရွိမလဲ။ ခင္ဗ်ား တလ ၂၀၀၀ ရေနရာကေန ၁၈၀၀ ျဖစ္ဦးေတာ့ ဆန္ေစ်းက တအိတ္ႏွစ္ေသာင္းကေန ၁ေသာင္းခြဲျဖစ္လာရင္ ဘာအေရးလဲ။ ၀ယ္လုိအားျပန္လာမယ္ ထုတ္လုပ္မွဳလုိမယ္ လုပ္ငန္းေတြျပန္ရွိလာမယ္ (အလုပ္လက္မဲ့ ႏွဳန္းက် သြားမယ္) မဟုတ္ဘူးလား။ သုိ႔ေပမဲ့စီးပြားေရးက်လုိ႔ ၀ယ္လုိအားက်တုိင္း ေစ်းက်တယ္ ဆုိတာလက္ေတြ႔မွာ ခ်က္ျခင္းျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ။

ေမြးေန႔ကိတ္

ျဗဴတီ မွာ၂၀၀၃ တုန္းကပါဘူးတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္တင္လုိက္တယ္
ေမြးေန႔ကဇန္န၀ါရီ ဘေလာ့ကတလေနာက္က်မွလုပ္ေတာ့
ေမြးလေစာင့္မယ္ဆုိဒီကဗ်ာတင္ဖုိ႔ရာအေတာ္ၾကာသြားမွာ။ ဒါနဲ႔ပဲ

...........
သင္ဟာကိတ္မုန္႔ရဲ့ဘယ္အစိတ္အပုိင္းျဖစ္ခဲ့သလဲ
ရထားထြက္ျပီးမိနစ္အနည္းငယ္အၾကာ
ရွဳခင္း ေကာေျမႏွင္႔
ယေန႔ေခတ္မစားေတာ့ေသာဆင္ျခင္တုံတရားကုိ
ကြဲျပားရတယ္။
ျပဴတင္းေပါက္မ်ားခ်ိတ္ဆက္ေျပာင္းလဲရာ
ပန္းပြင့္ေပၚေရစက္တင္တာ
ဖန္ခြက္မွန္ခ်ပ္ႏွလုံးသားအစရွိသည္ျဖင့္
ကြဲရွလြယ္ေသာအရာဝထၳုဳတခုလြတ္က်သံ
ငွက္မ်ားရုတ္တရက္အေတာင္လန္႔ခတ္ထပ်ံ။
ေလာကျမင္ကြင္းက်ယ္ေဆးေရာင္စုံပုံ
မဆန္းက်ယ္လွေတာ့
ေရပုိက္ဖြင့္သလုိ ဇစ္ပိတ္သလုိ
ယခုအျဖစ္နွင့္ ယခုအပ်က္အၾကား
အလင္းေရာင္ႏွင့္ ပူေလာင္မွဳႏွင့္
ေရွ႕ကဖေယာင္းမီးကုိငါျငိမ္းျပီ။

KZေက

အခ်စ္ကုိၾကာရွည္ခံျခင္းႏွင့္

ဒီရက္ပုိင္းသိပ္မအားတာနဲ႔ ေရးျပီးသားေလးေတြထဲက
ေကာင္းမယ္ထင္တာေလးေတြတင္ၾကည့္ပါဦးမယ္။

အခ်စ္ကုိၾကာရွည္ခံျခင္းႏွင့့္္
(*ျပထားေသာေနရာမ်ားတြင္သူ႔စိတ္တုိင္းက်ဝင္ေရာက္ေရးသားျခင္း)


လြယ္ကူေအာင္ သူ႔အလုိလုိရုိးစင္းသြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္မပါပဲ
ေခတ္ထဲက်ယ္ဝန္းလာေသာအေတြးတခု သစ္သီးအႏုအခ်ဳိ႕ဝင္းအု
*
ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္မွာ
လူ႔ဘဝႏွင့္ျပည္ထဲေရးႏွင့္ဝမ္းေရးတုိ႔ႏွင့္ဆက္စပ္မိသမွ်ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္မွာ
*
ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ဖုိ႔ဆႏၵရွိပါျပီ
ခင္ဗ်ားအလုိကုိလည္းရွိပေစေပါ့
ဘာကိစၥကုိယ့္ဘဝကုိယ္ညာမလဲ
*
ျဖစ္ႏုိင္ေျခအလုံးစုံကုိ အခ်ိန္ကာလကသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္
*
*
သမရုိးက် ရုိးေျမက် အစိမ္းမွအရင့္တုိင္ေအာင္
ရင္ခ်င္းအပ္ေျခဖ်ားေထာက္ခ်စ္သတၱိျပင္းထန္ဖုိ႔
အာရုံေျခာက္ပါးစလုံးတလုံးတစည္းတည္းစိမ့္ဝင္ေအာင္
*
ဒုကၡကုိသစ္ခြပန္းနဲ႔အိမ္ေရွ႕ဝရံတာမွာ
*
တကုိယ္လုံးစိတ္တုိင္းက် ေရာမန္တိကၾကည့္မွန္မွာ
ဥတုသုံးလီရင္ဆုိင္မည္အမည္ရေသာ
ကုိယ္တုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ဆဲအျပာေရာင္ဥယ်ာဥ္ကုိပ်ဳိး။

KZေက

ဆက္သြယ္ျခင္း ၃

သက္ဆင္ကမန္စီးတီးကုိျပန္ေရာင္းသည္
ျဗိတိလၽွေတြကသူ႔ကုိခုိလွဳံခြင့္မေပးေတာ့ ဒူဘုိင္းက တည$500 တန္ဟုိတယ္တခုမွာခ်ဳိ႔တဲ့စြာေနရသည္
ခုေအာက္စဖုိ႔ပညာတတ္ကေလးကျပန္လာဖုိ႔ေခၚေသာ္လည္း
သူ႔ေထာက္ခံသူေတြကလမ္းေပၚျပန္ထြက္ၾကဦးမည္ဆုိ၏
က်ေနာ္ဒီတေခါက ္မက္တာပြတ္ (ပတ္တရာနားကစက္မွဳဇုံျမဳိ႔ေလး) ေရာက္ေတာ့ တည ဘတ္တေထာင္
တန္ေဟာ္တယ္ က
ဧည့္ၾကဳိကေလးေျပာသည့္ဆာ၀ါဒီခ မွာယုိးဒယားႏုိင္ငံေရး၏မည္သည့္အရိပ္ေငြ႔မွမေတြ႔ရ
လုိကယ္နဲ႔ ဂလုိဘယ္ကုိခ်ိန္ၾကည့္ဦးမွဆုိျပီး
နာမည္နဲနဲ ရွိသည့္ ေဒသခံ ရက္ဂင္စီ ဘရန္ဒီေလး ျမည္းၾကည့္မိပါတယ္
၃ပက္ေလာက္၀င္သြားေတာ့ ဂါဇာမဟုတ္သည့္ ပတ္တရာကမ္းစပ္မွာ က်ေနာ့္အလြမ္းဓတ္က တဖ်တ္ဖ်တ္
(ေနာ္မန္ဒီတုန္းကေတာ့ အံမယ္ မႏူးမနပ္ကဗ်ာဆရာက တုိက္ခ်င္ခုိက္ခ်င္စိတ္ေတြပင္ ၀င္ဖူးသည္)
ခုေတာ့ လီရွန္လြန္းတုိ႔ ကၽြန္း႒ာေနမွာ တုိးနယား ေတြက ယုိးဒယား သမင္လုိက္သလုိမဟုတ္
ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ဂ်က္ကီးခ်န္းရယ္သလုိ စပ္ျဖဲျဖဲ ဂီတ ႏွင့္
ႏွစ္ကူးဆုိေတာ့ ေဘာင္းဘီတုိေလးေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္သြားသည့္
မေလးတရုတ္မေလးေတြ ပရုိမုိးရွင္းလုပ္သည့္ ဆူေ၀ေသာဘီယာဆုိင္ေတြပင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္
ဒီေန႔ တပီပါ ၄၅.၆၂$, ဓတ္ေငြ႔ One MM BTU ကုိ ၄.၄၉$ ။ ႏွစ္ခုစလုံးနဲနဲစီက်။ CAC 40
ကေယာင္ေယာင္ေလးျပန္တက္။
ဒီမနက္ဘြန္ေလးက ျမန္မာထမင္းဆုိင္မွာ ၀က္သားနဲ႔ မွ်စ္နဲ႔ ရုံးပေဒသီးေက်ာ္နဲ႔ အရင္ေစ်းပဲ S$ 3.5
ဆက္သြယ္ျခင္း ၃ ကုိ တေယာက္ေယာက္က တခုခုေျပာလၽွင္ ေကာင္းမွာပဲဘာလုိ႔ထင္မိပါလိမ့္

(အေပၚကစာခ်ီးေလးကတရုတ္ႏွစ္ကူးတရက္မွာခ်စ္ခင္သူမ်ားကုိ
ကဗ်ာပုိ႔စဥ္ကေရးေပးခဲ့တာမုိ႔ သတိတရျပန္ထဲ့ေပးတာပါ)

ဆက္သြယ္ျခင္း ၃

ေက်ာက္မီးေသြး၏ နာက်င္ေသာခြန္အားမွာ လင္းေနေသာအနက္ေရာင္ပင္
သေဘာၤကဖရြိဳက္၏ မသိစိတ္ကုိတုိက္မိျပီ
အခ်ိန္ကာလတျဖည္းျဖည္းစိမ့္ဝင္ရာနံရံေပၚ၌တစကၠန္႕မ်ားေတာင့္တင္းေန
ေရတံခြန္တြဲေလာင္းက်ေန
သံလိုက္တံုး၂တံုးလိုဇတ္ကနဲရုန္းေနေသာအခ်စ္စိတ္သည္ဒိြဟ
ငါဟာငါ့အေပၚငါသာအာရုံရသည္ဆိုေသာ္လည္း
ေလကိုဖမ္းေနေသာပိတ္စ
…………………………………..

KZေက

ေန႔မ်ား။ ေရာင္းရန္ရွိသည္ ၃

အလုပ္သမားခံစားမႈအဖြဲ႕။ လတ္တေလာလုပ္ငန္းခြင္အခက္အခဲေတြ။ အစြဲအလမ္း။
လွ်င္လွ်င္သစ္ပင္မ်ားျမန္ျမန္ဆုိတဲ့စကားလုံးဟာThe landscape is motorized ရဲ႕ပေယာဂမ်ားလား။ ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ေပၚရဲ႕အဆက္အစပ္နဲ႕ညႊတ္ခ်က္ေတြ။

ကဗ်ာကုိခံစားႏုိင္တာဥါဏ္ပညာၾကီးရင့္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူးတဲ့ ပေလတုိးက
ေႏြလယ္ေနရဲ႕ ျမဳိ႕ၾကီးေတြဟာ မင္းမပါလည္းပ်င္းစရာမဟုတ္ ဆုိတဲ့ R&B သီခ်င္းတပုဒ္နဲ႕
ဂ်ိမ္းဆင္ ကလက္ဝဲကုိသစ္ေစခ်င္ ပဲလ္မင္းကဘာသာစကားကုိသစ္ေစခ်င္
The train takes you where it goes ေပါ့။ ဘာျဖစ္ေသးလဲ ။
က်ေနာ္ဟာေဟာင္းလာတဲ့စေနေန႔တေန႔ ညရထားရဲ႕စတီးလက္ကုိင္ကြင္းကုိတင္းတင္းဆုပ္ျပီး
ေရာင္းစားလုိ႔ရတယ္ဆုိေပမဲ့ ဘ၀ကုိဒါးစက္ျပန္သခ်င္သူ အထည္ခ်ဳပ္သမေလးရဲ႕ေန႔ေတြ ခ်ဳပ္ရုိးခ်ဳပ္သားေျဖာင့္တန္းပါေစ ရုတ္တရက္မ်ား စိတ္ကူးခဲ့မိေလသလား။
.........................

ေန႔မ်ား။ေရာင္းရန္ရွိသည္


မားမားကရိန္းၾကီးမတ္မတ္ေခါင္းငုိက္စိုက္
ေသြးသံဂေဟေခ်ာင္းတရဲရဲျငိမ္ျပီ
စိန္ပန္းအလုပ္ၾကမ္းအုတ္ခဲနီနီအထပ္လုိက္
နားနားသူေ႒းသားေနေနဘိလပ္ေျမ
တည္ေဆာက္ျပဳျပင္အလုပ္သမားအသားညွပ္ေပါင္မုန္႔စား
မုိးတုိးတုိက္တုိ႔မတ္တတ္က်န္ခဲ့
လၽွင္လ်ွင္သစ္ပင္မ်ားျမန္ျမန္
ေျပးတမ္းညအေမွာင္မီးေရာင္ကုိလုိက္တမ္း
ေဆာ့ငါတုိ႔ဟာေန႔ေတြနဲ႔ကစား
ခ်စ္ျခင္းကမၻာၾကီးေမတၱာသည္ပင္ဆာေလာင္အိမ္အျပန္ေတာင့္တေန။


KZေက

ေန႔မ်ား။ ေရာင္းရန္ရွိသည္ ၂

တေန႔မွာ Fredric Jameson (အေမရီကန္မတ္၀ါဒီလက္သစ္စာေပအႏုပညာေ၀ဖန္ေရးဆရာ) ရဲ႕ The postmodernism or the cultural logic of late capitalism စာအုပ္ရဲ႕တေနရာမွာ China ဆုိတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္ကုိဖတ္ရတယ္။

We live third world from the sun, number three, nobody tells us what to do.
The people who taught us to count are being very kind.
It is always time to leave.
………………….
………………….
……………………..
Run in front of your shadow.
A sister who points to the sky once a decade is a good sister.
The landscape is motorized.
The train takes you where it goes
Bridges among water
……………….
………………
……………..
Go to sleep.
You look great in shorts. And the flag looks great too.
Everyone enjoyed the explosions.
Time to wake up.
But better get used to dreams.

ေရးသူ အေမရိကန္LP (Language Poetry) ကဗ်ာဆရာ Bob Perelman ပါ။
ေ၀ဖန္ေရးဆရာက အဆက္အစပ္မဲ့တဲ့၀ါက်ေတြနဲ႕တည္ထားတာျဖစ္လုိ႔အားလုံးသေဘာညီ
အဓိပၸါယ္တခုရဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ဒါဟာ စူးစမ္းခ်င္စရာ ထိမ္၀ွက္ဖြဲ႕ဆုိထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
တရုတ္ျပည္သစ္ရဲ႕မျပီးဆုံးေသးတဲ့ လူမႈေရးစမ္းသတ္ခ်က္ေတြ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဆူပါပါ၀ါႏွစ္ခုၾကားကေပၚထြက္လာမႈ။
ေျမပုိင္ရွင္စံနစ္နဲ႕ အင္ပုိင္ယာစံနစ္မွာ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာခဲ့ျပီးပထမဆုံးထြက္လာတဲ့ Collective destiny
နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္အသံကုိဖြဲ႕ခဲ့တယ္္။
သုိ႔ေသာ္ ကဗ်ာရဲ႕ညီညြတ္စည္းလုံးမႈ (Unity, ဒီမွာေတာ့ အဓိပၸါယ္ လ႔ုိသေဘာယူလည္းရႏုိင္ေကာင္းမယ္) ဟာဘာသာစကားရဲ႕ေဘာင္ထဲမွာမရွိေတာ့ပဲအျပင္ကုိထြက္လာခဲ့တယ္လုိ႔လည္းဆုိပါေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၂၀ နီးပါးက ဆုိေနက်သီခ်င္းကုိ
ဖ်တ္ခနဲသတိရလုိက္တာကေတာ့အျခား ႏုိးၾကားမႈတခုပဲျဖစ္ေပလိမ့္။

ဆက္ဦးမယ္

ေန႔မ်ား။ ေရာင္းရန္ရွိသည္

ၾကာခဲ့ပါျပီ။
ခ်ယ္ရီမွာ ဆရာညြန္႔ၾကဴးကဗ်ာအလွရွာပုံေတာ္လုပ္ေတာ့
ေဆာင္းပါးမစခင္အျမဲတမ္းေဖာ္ျပေလ့ရွိ တဲ့အခ်ီအခ်စကားေျပာခန္းတခုရွိပါတယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီဘာသာျပန္တဲ့ပေလတုိးနိဒါန္းထဲကပါ။
ကဗ်ာကုိခံစားႏုိင္တာဟာစိတ္ႏွလုံးတက္ၾကြမႈေၾကာင့္ပါတဲ့။
ေတာ္လုိ႔တတ္လို႔ထက္ျမက္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။
ဆရာညႊန္းခဲ့တာေတြထဲကတပုဒ္ကုိက်ေနာ္မွတ္မိေနခဲ့တယ္။
ေႏြလယ္ေနရဲ႕ဆုိေနက်သီခ်င္း။

“စက္ရုံတံခါးဖြင့္ဖုိ႔
သူတို႔လုိပဲငါလာခဲ့
ျမဳိ႕ေတာ္ရဲ႕ဟုိမွာဘက္ကုိေလ”

ေတာင္ဒဂုံသားကဒလသေဘၤာက်င္းထဲထမင္းခ်ဳိင့္ဖြင့္ေနခ်ိန္
သာေကးဒီးယန္းအပ်ဳိျဖန္းကေလးလည္းအင္းစိန္ရြာမကအထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံထဲ
ဘ၀ဆုိတာအပ္ခ်ည္လုံးလုိ အခ်ိန္တန္ရင္အကုန္ေျပသြားမွာပဲ
လို႔ေတြးေနႏုိင္တယ္။

“ေနလုံးကအိပ္မႈံစုံမႊား
အေရွ႕ဖ်ားမွာတြားတက္စ”

အလင္းေရာင္သဲ့သဲ့ျမင္တာနဲ႔အိမ္ဟာရုံခါဖုိ႔ပဲ
က်ေနာ့္ဘေလာ့ထဲမွတ္ခ်က္ေပးသူတဦးအလုိအရဆုိရင္
နပုိလီယံေတာင္ႏုိးတာနဲ႔ထရဆုိကုိး။

“ဘတ္စကားမွတ္တုိင္မွီရပ္
ပါးစပ္ဟဟသန္းေ၀
အိပ္တန္းေၾကာင္ငွက္ကေလးေရ
မင္းအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္လား
ငါေတာ့အလုပ္သြားေတာ့မကြဲ႕
စက္ဆီညစ္ေထးေထးနဲ႔
ေအးစက္စက္သံထည္ၾကီးေတြေအာက္
ငါ့ၾကြက္သားေတြေညာင္းညာခုိက္
မင္းအိပ္ျဖစ္ေအာင္အိပ္လုိက္ဦး
မင္းနဲ႔ငါမပါတဲ့
ျမဳိေတာ္ရဲ႕ညေနခင္း
သူ႕ဘာသာစီးဆင္း
ဆုိေနက်သီခ်င္းနဲ႕
တုိ႔ကုိေတြးမဲ့သူလည္းကင္းရဲ႕မဟုတ္လား”

ကဗ်ာကက်န္ေသးေပမဲ့ဒီေနရာမွပဲရပ္ၾကည့္ရေအာင္။
ကဗ်ာဖတ္သူဟာ ကဗ်ာေရးသူေပးခ်င္တဲ့ အခ်က္ကုိရသြားခဲ့ျပီျဖစ္ပါတယ္။
ဂ်က္လန္ဒန္ရဲ႕ပင္လယ္ဝံပုေလြကုိဘာသာျပန္ခဲ့သူဆရာညြန္႔ၾကဴးက
သူဖတ္ဖူးသမၽွအေကာင္းဆုံးအလုပ္သမားလူတန္းစားဖြဲ႕ကဗ်ာလုိ႕ဆုိခဲ့ပါတယ္။

ဆက္ဦးမယ္