Thursday, May 28, 2009

တ၀က္မွတ္ဥါဏ္မ်ား

က်ေနာ္မွတ္မိတာကအေမနဲ႔အတူေစ်းကျပန္လာတာပဲ။
ဒါအျပင္မွာတကယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတာဆုိေတာ္ေတာ္ကုိၾကာျပီ။
သုိ႔ေသာ္အေမနဲ႔ေစ်းကျပန္လာတယ္။အေမကေစ်းျခင္းကုိဆြဲထားတယ္။
က်ေနာ္ကတခုခုကုိင္ထားတယ္။မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
စတာကအိမ္ကုိသူငယ္ခ်င္းလာလည္တာ။သူအခုဂ်ပန္မွာမိသားစုနဲ႔။
သူ႔မိန္းမလည္းပါတယ္။သူတုိ႔ဘာ၀တ္ထားလည္းမေသခ်ာေပမဲ့သူ႔မိန္းမကေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔။
အင္းဂ်င္းေဘာင္းဘီလုိ႔ထင္တယ္။ဟုတ္တယ္ဂ်င္းေဘာင္းဘီ။
တကယ္ဆုိသူတုိ႔ႏုိင္ငံျခားမွာဆုိတဲ့အသိသာက်ေနာ့္ဆီမွာမရွိခဲ့ရင္ဒါကုိက်ေနာ္ဘယ္လုိ
သတိထားမိမလဲ။ သူတုိ႔ႏုိင္ငံျခားမွာဆုိတဲ့အသိသာက်ေနာ့္ဆီမွာမရွိခဲ့ရင္သူ႔အမ်ဳိးသမီးေဘာင္းဘီရွည္
၀တ္လာတာကုိမွတ္မွတ္သားသားျဖစ္ဖုိ႔ခက္မယ္ေျပာခ်င္တာပါ။
ျပန္ေတာ့လုိက္ပုိ႔မယ္ေျပာတာ။သူတုိ႔ကရပါတယ္ဆုိေပမဲ့ထြက္လုိက္သြားမိတယ္။
နဲနဲေလာက္ေလွ်ာက္လုိက္ေတာ့မွဒါက်ေနာ့္ဇာတိျမဳိ႕လုိ႔သိလုိက္တယ္။
ျပီးေတာ့ဖုန္းဆက္တယ္။ဟင္းဖုန္းနဲ႔။တကယ္ကက်ေနာ္အဲဒီမွာေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိမုိဘုိင္းဖုန္းက
မေပၚေသးဘူး။ေျပာရရင္နယ္မွာကခုထိလုိင္းဖုန္းေတာင္အႏုိင္ႏုိင္။
ဆက္တယ္။ဆက္တာကအိမ္သူႏြယ္ကုိဆက္တာ။
အင္းရွင္းရင္ရွဳပ္ေတာ့မွာပဲ။ အမွန္ကက်ေနာ္တုိ႔အိမ္ေထာင္မက်ေသးဘူးလုိ႔ထင္တယ္။
ထင္ရတာကဒီလုိ။ အရင္ကသူ႔အိမ္ကက်ေနာ္နဲ႔သိပ္သေဘာက်ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္ေျပာမယ္။သူ႕အမကဖုန္းကုိင္တယ္။ဒါအိမ္ဖုန္းမဟုတ္ဘူးေလ။
မုိဘုိင္းကုိဘာကိစၥသူက၀င္ကုိင္ရတာလဲ။
ဟလုိ။အင္းအင္း။သူ႕အမကဖုန္းလာကုိင္တယ္လုိ႔က်ေနာ္ေျပာတဲ့အခ်ိန္ထိသူငယ္ခ်င္း
လင္မယားနဲ႔အတူတူ။ သူတုိ႔ကေတာင္ရီေနေသးတယ္။ ဘာရီစရာပါသလဲ။
ေရွ႕လမ္းခ်ဳိးကျပန္လွည့္ရင္အိမ္ဘက္ကုိနီးလာတာပဲ။
ဒီမွာအေဖနဲ႔အတူတူျဖစ္ေနတာသတိထားမိတယ္။လမ္းေပၚမွာႏွစ္ေယာက္အတူတူေလွ်ာက္လာတာ။
အေဖခုထိက်န္းက်န္းမာမာဆုိေပမဲ့အဲဒီမွာပုိျပီးေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းေလွ်ာက္ေနတယ္လုိ႔ခံစားရတယ္။
က်ေနာ္အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ေျပာျဖစ္တယ္မွတ္တာပဲ။တကယ္ကအဲဒီအခ်ိန္ကခနေလး။
အဲဒီမွာအေမနဲ႔သြားဆုံတာ။အေမေစ်းကျပန္လာတာေလ။
က်ေနာ္တခုခုလွမ္းယူလုိက္လိမ့္မယ္။ လက္ထဲတခုခုရွိေနတာသိတယ္။
အသိေတြနဲ႔ေတြ႔ေတာ့အေမစကားေျပာတယ္။ ထူးဆန္းတာကအျပင္မွာလဘက္ရည္ေသာက္ေလ့မရွိတဲ့
အေမကသူ႔အသိေတြနဲ႔ေအးေအးလူလူဆုိင္ထုိင္ျပီးေျပာဖုိ႔လုပ္ေနတာပဲ။
အေမက်ေနာ္ျပန္ႏွင့္မယ္ဆုိေတာ့အေမကေသာ့ယူသြားတဲ့။
ေသာ့လွမ္းလုိက္တုန္းမွာပဲလမ္းခ်ဳိးကေနအိမ္သူႏြယ္စက္ဘီးကေကြ႔လာတယ္။
သူ႕မ်က္ႏွာကအနည္းငယ္စိတ္ရွဳပ္ေနတဲ့ပုံ။ အိမ္လာမယ္ေျပာတဲ့အခ်ိန္အိမ္ပိတ္ထားတာျမင္လု႔ိျဖစ္မယ္။
အရင္ကလုိ ငယ္ရုပ္နဲ႔ လွလွပပေလးစက္ဘီးေပၚမွာ။ ဦးထုပ္မွာဖဲျပားအပြင့္နဲ႔အိမ္လာရင္ေဆာင္းေလ့ေဆာင္းထရွိတယ္။
အေမမ်ားဘာေျပာဦးမလဲစိတ္ထဲေတြးမိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့
က်ေနာ္ေသာ့ကုိင္ထားတဲ့လက္ကုိလွမ္းေျမွာက္ျပလုိက္ေတာ့သူစက္ဘီးေပၚကဆင္းလုိက္တာကုိ
မွတ္မိေနတယ္။
............
KZေက
.........

2 comments:

  1. အိမ္မက္လိုလိုဘာလိုလိုေတြကိုစာျဖစ္ေအာင္ေရးတတ္ပါေပတယ္

    ReplyDelete
  2. ကုိဖုန္းဆုိးေရ
    ခင္ဗ်ားကုိျပန္စာေရးဖုိ႔ရာ
    အခ်ိန္နဲနဲၾကာသြားတယ္
    ဥါဏ္အနီနဲ႔အိပ္မက္အနက္ကုိအားေပးပါ
    ေနာက္ေတာ့ဆက္ေျပာၾကတာေပါ့
    ခ်စ္ခင္စြာ

    ReplyDelete