Saturday, September 18, 2010

ေမွာင္ေသာညေတြျပီးရင္ေတြ႔မယ္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ တုိ႕ဘ၀တုိ႔ကမာၻ

ကုိတီတူး

က်ေနာ္တုိ႔ စာခ်ဳပ္ကုိလက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္ဟာႏုိင္ငံကုိဖ်က္ေနတယ္ဆုိတဲ့
ဘားေတာ့ဘရက္ကုိမေျပာခင္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေျပာတဲ့ ေပါင္မုန္႔ဖုတ္တဲ့လက္ကပဲစၾကရေအာင္လား။

၁။
မာ့က္စ္ က Man was born to labor လုိ႔ေျပာေတာ့ က်ေနာ္လည္ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိ ေကာ္ပီစာအုပ္ ထဲကူးေရးတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဟုိနဲနဲဒီနဲနဲေလးဖတ္မိေတာ့မာ့က္စ္ ရဲ႕အလုပ္သမားလူတန္းစား ကုိညြတ္ခ်က္ဟာ အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္မွန္းသိလာတယ္။ သုိ႔ေသာ္ခုက်ေနာ္ေျပာမဲ့ ေပါင္မုန္႔ဖုတ္တဲ့လက္ဟာ မာ့က္စ္ကုိညြန္းခ်င္တာလည္းမဟုတ္သလုိ က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္ရဲ႕ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကုိ ကုိးကားဖုိ႔လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ရွင္းပါတယ္၊ လူဆုိတာအလုပ္ လုပ္ဖုိ႔ေတာ့လုိတာပ။

၂။
“ေအးစက္ေနတဲ့တံတားသံလက္ရန္းေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မတူညီတဲ့ အေတြးႏွစ္ခုကိုေတြးေနၾကတယ္တဲ့”
ဆရာျမဘာသာျပန္ကဗ်ာတပုဒ္ထဲက၊ ေပါဗါရီလိန္း ထင္တာပါပဲ။ မေသခ်ာေတာ့ဘူး။ ထားေတာ့။
မနက္ခင္းအလင္းမွိန္ပ်ပ် ဆုိတဲ့စာအုပ္ခင္ဗ်ားဖြင့္လုိက္ေတာ့ မတူတဲ့အေတြးေတြနဲ႔လမ္းေပၚရုန္းရင္းဆန္ခတ္သြားေနတဲ့လူေတြကုိေတြ႔မွာပါ။
ေမာ္ဒန္လူသားဟာအေမွာင္ထဲသူ႔ကုိယ္သူလွဳပ္ႏွဳိးလုိက္တယ္။ အိပ္ယာထဲက အိပ္မက္နဲ႔ မတူနဲ႔ ေနာက္ထပ္
အိပ္မက္တခုကုိ ကားေပၚမွာ ရထားေပၚမွာ သူဆက္မက္လိမ့္မယ္။ တေန႔တာ ရုံး႒ာနဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ စီမံခန္႔ခြဲပုံ တခု ထဲမွာ က်င္လည္ဖုိ႔ သူ ဟာအိမ္ကုိ (သုိ႔) သူ႔အခန္းေလးကုိစြန္႔ပစ္ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္။ ဖိအားေတြရွိတဲ့ေကာ္ပုိရိတ္စီမံခန္႔ခြဲမွဳယႏၱရားထဲသူဟာ ေခြးသြားစိတ္ေလးတခုလုိလည္ေတာ့မွာ။
လူသားဟာဒီေခတ္မွာကုန္ၾကမ္းတမ်ဳိးပဲ။
ဗ်ဳရုိကေရစီတဲ့။ Bureau ကျပင္သစ္လုိရုံးပဲ၊ မူရင္းမေတာ့ လက္တင္ေတြဘာေတြကလာေကာင္းလာမယ္။ ရုံးကေနအုပ္ခ်ဳပ္တယ္လုိ႔အလြယ္ေျပာၾကပါစုိ႔။ ေခတ္မွီတဲ့လူ႔ဘ၀ ဆုိတာက ပုိျပီးစံနစ္က်လာတဲ့၊ ေနာက္တမ်ဳိးေျပာရရင္ ေခတ္မွီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနည္းစံနစ္ေတြနဲ႔ ပုိျပီးထိန္းခ်ဳပ္ခံလာရတဲ့ လူ႔ဘ၀ကုိဆုိလုိလာပုံပါ။ ေျပာမယ္ဆုိ ခုေခတ္ရွိေနတဲ့ အင္စတီက်ဳးရွင္းအားလုံးက ခင္ဗ်ားလြတ္လပ္မွဳကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားလုိက္ပါျပီ။ ခင္ဗ်ားစေနေန႔အုိဗာတုိင္ဆင္းတာ ပုိက္ဆံတခုတည္းေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ပေရာဂ်က္အခ်ိန္မွီျပီးဖုိ႔ ခင္ဗ်ားအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအရလူၾကီးသေဘာက်ဖို႔၊ ရာထူးတုိးဖုိ႔။ ဒါေတြနဲ႔လည္းပတ္သက္ေကာင္းပတ္သက္ေနေပလိမ့္မယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ထက္ေအာက္ဖိစီးမွဳဟာ ေမာ္ဒန္ေခတ္မွာ ပုိမ်ားလာတယ္။ ဒါေမာ္ဒန္ျဖစ္မွဳဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔က်ေနာ္တုိ႔ေရွာင္လုိ႔မရေပဘူး။

၃။

မေတာ္လုိ႔အမွဳအခင္းမ်ားျဖစ္ရင္ ခုေခတ္မွာဘယ္သူမ်ားကုိယ္ပုိင္ေလွ်ာက္လဲက်လုိ႔လဲ။ ေရွ႕ေနေတြဘာလုိ႔လုိလာသလဲ။ ဥပေဒေတြကပုိရွဳပ္ေထြးလာတယ္။ ေထာင္တန္းက်ဖုိ႔ကိစၥမေျပာနဲ႔၊ ေစ်းေထာင့္မွာကြမ္းယာဆုိင္ေလးဖြင့္ဖုိ႔ကုိပဲ ျမဴနီစပယ္အက္ဥပေဒရွိတယ္။ အခြန္ရွိတယ္။ အဲသည္လုိအေသးအမႊားေလးေတြကစလုိ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕ႏုိင္ငံသားဆုံးျဖတ္ခြင့္အထိပါယေန႔ေခတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစံနစ္က လက္တံ ရွည္ေနပါတယ္။
တရုတ္ကုန္ေတြအခြန္ပုိေကာက္မယ္။ မုိနာကုိႏုိင္ငံသားျဖစ္ဖုိ႔ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ၄ခု တိတိေသတပန္သက္တဆုံး ေနသြားေၾကာင္းသက္ေသျပႏုိင္ရမယ္။ ေသခါနီးက်မွ ကက္စရုိကဆုိရွယ္လစ္စီးပြားေရးစံနစ္ မွားပါတယ္ကုိေသာင္းရယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ဖေလာ္ရီဒါကမ္းေျခအိမ္မက္နဲ႔ ဂြန္ဇာလက္အေမကေတာ့ ပင္လယ္ထဲေမ်ာေနတဲ့ စည္ပုိင္းထဲမွာေသသြားခဲ့တယ္။ စတိေဂ်ာ့ဟာ အုိင္ဖုန္းကုိဘယ္ဗားရွင္းထိ ထုတ္မယ္မခန္႕မွန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ျပီးရင္ ေငြဟာညီမေလးကုိအေမွာင္ထဲပုိ႔ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ကဗ်ာမ်ိးေတြ က်ေနာ္မဖတ္ရဲေတာ့ဘူး။
ေဂ်ာ့ရွ္ဘြတ္က အီရတ္ကုိပုံေအာျပီးတုိက္ခဲ့တယ္။
ဟန္ေဂရီကုိဆုိဗီယက္တင့္ကားေတြ၀င္ေတာ့ ဖေအလုပ္တဲ့သူကျပင္သစ္ကုိေျပးလာတယ္။ အမယ္မင္းငါ့သား၊ ခုေမာ္ဒယ္ေခ်ာေလးလင္ေတာ္ေမာင္သမၼတၾကီး ဆာကုိဇီက ရုိးမားကမ့္ေတြကုိျပင္သစ္မွာႏွိပ္ကြပ္ေနျပီ။ ဘရပ္ဆဲကေမာင္ေတြကလူၾကားေကာင္းေအာင္နဲနဲပါးပါးေတာ့ေျပာလာၾကတယ္။ ဗမာျပည္ဆုိတာအေ၀းၾကီး။ ထားေတာ့။

၄။

အုပ္ခ်ဳပ္သူမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာရွိတယ္။ သူတုိ႔ မတရားမသုံးစြဲေအာင္ဥပေဒနဲ႕ကန္႕သတ္ဦးေတာ့ ခါးမွာေဗ်ာက္ခ်ိတ္ထားတဲ့ ရပ္ကြက္ျငိမ္၀ပ္ပိျပားဖုိ႔တာ၀န္ရွိသူ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူငယ္ဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္မေလး သူ႔မုိဘုိင္းဖုန္းေပၚသာယာသလုိမ်ဳိး၊ မာန္တက္သလိုမ်ဳိး၊ မသာရင္ေတာင္မေလွ်ာ့တဲ့စိတ္နဲ႔ ဘူတာရုံထဲကင္းလွဲ႔ေနတာခင္ဗ်ားေတြ႔ဘူးမွာပါ။ ေခတ္မွီႏုိင္ငံေတြမွာကုိပဲ အရပ္သားလက္နက္ကုိင္ေဆာင္ခြင့္ေတြရွိေနတာ ကုိယ္ပုိင္ကာကြယ္ပုိင္ခြင့္ေၾကာင့္ပဲ။ ကုိယ့္လြတ္လပ္ခြင့္ကုိထိပါးမဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူအပါအ၀င္ အျခားသူေတြရန္က ကာကြယ္ဖို႔ပါ၊ ေသခ်ာစဥ္းစားရင္ အသြားႏွစ္ဘက္ရွိေနတယ္၊ ခင္ဗ်ားကုိခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့ဥပေဒဟာခင္ဗ်ားကုိကာကြယ္ဖုိ႔စဥ္းစားထားေသးတယ္။ တခါတခါေတာ့လည္းမစဥ္းစားခ်င္ဘူး။ ခက္တယ္။ ဘီယာဗူးဖြင့္တာထက္ေတာ့အနဲနဲ႔အမ်ားပုိခက္တာအမွန္ပဲ။

၅။

ညာဏ္အလင္းပြင့္ေခတ္ကစခဲ့တဲ့ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္မွဳနဲ႔တည္ေဆာက္လာခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ဒီေန႔ကမာၻဟာ လူသားရဲ႕လြတ္လပ္မွဳနဲ႔လုံျခဳံမွဳကုိ တခ်ိန္လုံးျခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ တခ်ိန္လုံးဖိအားေပးေနတယ္။ ခင္ဗ်ားမွာမနက္ရုံးမမွီမွာကိုစုိးရိမ္ရတယ္၊ ေရခြန္၊ မီတာခြန္ မေဆာင္ရင္ဒါဏ္ရုိက္ခံရမွာစုိးရိမ္ရတယ္၊ ဖုန္းခေပးဖုိ႔ ၂လေလာက္ ေမ့တာနဲ႔လုိင္းကျပတ္ကေရာပဲ။ ဒါကုိဟာဘားမားက Instrumental Actions ေတြလုိ႔ေျပာတယ္။
System လုိ႔ဆုိတယ္။ ခင္ဗ်ား သားေတာ္ေမာင္ေလး ဘားရက္တီတူးေအ နဲ႕ခင္ဗ်ားနဲ႔ၾကားက Lifeworld ကုိထိခုိက္လာတယ္လုိ႔ဆုိတယ္။လူသားရဲ႕ဆင္ျခဳံတုံတရားဟာ လူသားကုိေမာ္ဒန္ျဖစ္မွဳ သံေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲကုိထဲ့ခဲ့တယ္လုိ႔ မက္စ္၀က္ဘာကဒါေၾကာင့္ေျပာခဲ့တယ္လုိ႔ က်ေနာ္နားလည္မိတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ဒါေတြကုိအကုန္ေမ့ျပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ၾကမွာလား။ ဒီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဗ်ဳရုိကေရစီအေထာက္အပံ့ေတြမရွိရင္ ေကာ လူ႔ဘ၀ဟာ ျပန္ျပီးေနေပ်ာ္သြားမလား။ လုံျခဳံလာေရာလား။ လူသားရဲ႕ေခတ္မွီျပီး ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀တခုအတြက္ လူမွဳျဖစ္စဥ္ (Social Order)ကုိ သူတုိ႔စဥ္းစားၾကတာ၊ အဲဒါဗ်ာ၊ ခုက်ေနာ္ျပန္ေျပာၾကည့္ေနတာပါ။


၅.၁။
အေျဖ ကလည္းေကာင္းဘြိဳင္သာသာပါဗ်ာ။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
KZေက

3 comments:

  1. ေခြးသြားစိတ္ကေလးလို႔ ခံစားေနရတာ နည္းနည္းၾကာၿပီ။ ေကာ္ပိုေရးရွင္းေတြ ႀကီးလာေလ၊ သူတို႔ရဲ႕ ထံုးထမ္းစဥ္လာေတြက ယဥ္ေက်းမႈတခုလို ျဖစ္လာေလ၊ ေျပာင္းျပန္လည္ဖို႔ ခဲယင္းေလပဲ။

    ေကာင္းဘြိဳင္ဆိုတာ အျပင္က တကယ့္ေကာင္းဘြိဳင္ ကိုေျပာတာ ထင္တယ္။ ေကာင္းဘြိဳင္ ရုပ္ရွင္ေတြလို ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ လူေကာင္းေတြက အၿမဲမႏိုင္ဘူးေလ။

    ReplyDelete
  2. ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ။ ခုလုိ အခ်ိန္ေပးျပီးရွင္းျပတဲ့အတြက္ ။
    တစ္ခုေတာ့ ေျပာပါရေစဦးဗ်ာ......။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ့ "ႏြားေက်ာင္းသား"က အေရွ.တုိင္း"ႏြားေက်ာင္းသား" တစ္နည္းေျပာရရင္ "ျမန္မာျပည္က ႏြားေက်ာင္းသား"ကုိေျပာတာပါ ။ ဘုိဘုိဟန္ဆုိထားတဲ့ "ျမန္မာျပည္က ေကာင္းဘြဳိင္"ပါ ။ ေသနတ္ခါးမွာ ခ်ိတ္မထားနုိင္ရွာပါဘူး ။
    ေနာင္ၾကီးေျပာတဲ့ "ေကာင္းဘြဳိင္"ကေတာ့ ခါးမွာ ေသနတ္ခ်ိတ္ထားသလားမသိ။ အဲလုိသာဆုိရင္ေတာ့ "ပဲခူး"မွာ ေသာင္းက်န္းသြားတဲ့ "ေကာင္းဘြဳိင္"ေတြလုိျဖစ္ေနရင္ အခက္ဗ်ာ ...။

    ReplyDelete
  3. ေကာင္းဘြိဳင္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိ ျမန္မာျပည္သား ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာအလုပ္လုပ္ေနေသာ အေက်ာ္အေမာ္ ဘေလာ္ဂါမ်ား
    ကုိဆုိပါတယ္ :)
    ေကာင္းေသာလူကေလး ေပါ့
    လူေကာင္းေတြႏုိင္မွာပါ။

    ReplyDelete